Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |       tak zwanego Schrotamtu - słowem, dostatki i bogactwa, których
 2  1,5 | królowi jakowymś krotochwilnym słowem albo postępkiem, którym
 3  1,5 |    wspominać jej choćby jednym słowem o całej sprawie. "Nigdy
 4  1,18|   pokłonem, ucałowaniem ręki - słowem: przyjaźnie, choć trochę
 5  1,28|       Juranda, chcąc go dobrym słowem pokrzepić:~- Jakoże wam
 6  2,13|       tak rozumie, jakby żywym słowem do niego gadał. Dziwne to
 7  2,21|      albo i trzy dni do nikogo słowem się nie odezwie, na twarzy
 8  2,26|      odezwawszy się ani jednym słowem i jakby nie słysząc, że
 9  2,31|  jeszcze więcej: "Nie z dobrym słowem - powiada - by do nich,
10  2,43|     się ją spłoszyć niebacznym słowem, i wbrew temu, co widziały
11  2,51|   Witold, któremu za pierwszym słowem Hanki krew uderzyła do twarzy
12  2,52|   Witold, któremu za pierwszym słowem Hanki krew uderzyła do twarzy