Tom,    Rozdzial

 1  1,25|     obiecywał Jurand, że choć i ślepy, raz jeszcze do Warszawy
 2  2,7 |       Luksemburski, chociaż był ślepy, stanął jeszcze do walki
 3  2,11|      dał Maćkowi stary Krzyżak, ślepy na oba oczy, który był niegdyś
 4  2,11|       ledwie się rusza. Pewnie! Ślepy chyba czy co?~- Ślepy jest,
 5  2,11|   Pewnie! Ślepy chyba czy co?~- Ślepy jest, ślepy! jako żywo!~
 6  2,11|     chyba czy co?~- Ślepy jest, ślepy! jako żywo!~Ruszyli końmi
 7  2,11| Sprawdzili też, że był zupełnie ślepy. Zamiast oczu miał dwie
 8  2,11|      jego stanu wytrzymać może. Ślepy, niemowa i bez prawicy -
 9  2,12|   spokoju wiecznym, amen.~Na to ślepy podniósł się i siadłszy
10  2,48|  Powiedział mi tedy tak: "Szedł ślepy gościńcem i przewalił się
11  2,48|   kamień. Przewalił się, bo był ślepy, ale przecie kamień przyczyną".
12  2,48|         kamień, przez który się ślepy przewalił.~- Gdyby zaś Niemce