Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |         się przed Tobą i od piąci ran Twoich wspomożenia błagam,
 2  1,13|            który jest patronem od ran.~- Mnie już to przez głowę
 3  1,13|      Żebym to wiedział, że ona od ran!~- A choćby ta i nie była
 4  1,13|           choćby ta i nie była od ran! Nie będzie się śmiał na
 5  1,23|    krwawiąc okropnie z kilkunastu ran, drgał na śniegu i darł
 6  2,7 | halabardami zadali mu kilkanaście ran. Dobiciu przeszkodził miejscowy,
 7  2,7 |          chociaż nie opatrzono mu ran, a wtrącono go do strasznego
 8  2,7 |          otrzymał tych wszystkich ran w bitwie? Łatwo mógł stracić
 9  2,8 |         żonę.~- Bój się, chłopie, ran boskich! Po jaką żonę?~-
10  2,11|          do Juranda odpisał, iż z ran umarł i tamże przy kościele
11  2,51|         herbu Dryja, mdlejącego z ran Jerzego Gersdorfa, który
12  2,52|         herbu Dryja, mdlejącego z ran Jerzego Gersdorfa, który