Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      idzie, zeskoczył z konia, podjął ją pod nogi i z największą
 2  1,5 | Usłyszawszy o tym, stary Maćko podjął się tego bez wahania...~
 3  1,19|        na swego Czecha, aby ją podjął ostrzem kopii.~Wtem Jędrek
 4  1,22|         by którykolwiek z nich podjął z nim walkę na śmierć i
 5  1,28|        nie spełnić?~Jurand zaś podjął ją pod nogi.~- Ja nikogo
 6  2,7 |  dworcu widzieli - i ów zakład podjął. Z której przyczyny nie
 7  2,10|        niechby za dwa! Smolarz podjął się chętnie, wyprosiwszy
 8  2,11|      brzaskiem. Smolarz, który podjął się przewodniczyć do Bud,
 9  2,12|         przystąpił do Juranda, podjął go pod nogi i rzekł:~- Jak
10  2,14|   Jagienką wrócili od Juranda, podjął ją pod nogi i rzekł:~- To
11  2,31|          Rozdział XXXI~Zbyszko podjął panią na Płocku pod nogi
12  2,39|       Jagienką, którą pod nogi podjął, dziękując jej za życzliwość.