Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |          Damaszku - którego cień padał przez piaski arabskie na
 2  1,6 |  złocistych przepasek i pątlików padał szczęśliwemu młodziankowi
 3  1,20|         posiłek. Blask płomienia padał na śnieg, oświecając zarazem
 4  1,25|   chłodno było, choć chmurno - i padał śnieg miękki a obfity.~Zbyszko
 5  1,25|         cię obaczyć...~Ale śnieg padał tak obfity, jakby chciał
 6  1,30|          blasku płomienia, który padał na niego od płonącego w
 7  2,5 | wykopyrtnął".~Zbyszko jednak nie padał, gdyż mając w nogach siłę
 8  2,7 |  narożników straże. Przy kaplicy padał na śnieg żółty blask z okien.
 9  2,9 |       natychmiast, bo na oblicze padał mu jasny blask płomienia,
10  2,14|         na niebo.~Blask księżyca padał mu wprost na twarz, na białe
11  2,51|          czasu słońce, a wówczas padał na nią mrok śmiertelny.~
12  2,52|          czasu słońce, a wówczas padał na nią mrok śmiertelny.~