Tom,    Rozdzial

 1  1,20|    Mazurowie w boki się brali na owo widowisko, śmiał się i sam
 2  1,26|            odrzekł Zbyszko - ale owo i ognia już nie widzę.~-
 3  2,22|       więcej. Próbował go o to i owo wypytywać, ale nie mogli
 4  2,23|      drodze łatwie się może to i owo zdarzyć.~- Potrafię, choćby
 5  2,32|          tego przyjść musi. Więc owo przeświadczenie, że Zakon
 6  2,32|       nieprawości i kłamstwie, i owo przeczucie bliskiego dnia
 7  2,34|       obraza boska.~A Zbyszko na owo wspomnienie chwycił się
 8  2,43|          przechował jak świętość owo niebieskie wspomnienie aż
 9  2,51| Pierścień polsko-litewski opasał owo kolisko, jak wąż opasuje
10  2,51|          kopyta - i ciągnęło się owo żałosne pole śmierci z dziesiątkami
11  2,52| Pierścień polsko-litewski opasał owo kolisko, jak wąż opasuje
12  2,52|          kopyta - i ciągnęło się owo żałosne pole śmierci z dziesiątkami