Tom,    Rozdzial

 1  1,10|     nabrał, jako to on zwykle. Im mocniej go przygniesz, tym ci lepiej
 2  1,12|          szelest.~Wówczas ścisnął mocniej widły w garściach, nadstawił
 3  1,12|        widłach i wbił je w siebie mocniej. Zbyszko, nie wiedząc, czy
 4  1,19|       wieść o wojnie, ale jeszcze mocniej to, co Sanderus mówił o
 5  1,20|         chwilą i posrebrzał coraz mocniej ośnieżoną puszczę za dworem.
 6  1,23|         się w nim dusza co chwila mocniej na taką bezczelność, ale
 7  1,26| przyjechać, a gdyby był zachorzał mocniej, to dałby znać. Wysłali
 8  2,14|      kolana Jagienki, a następnie mocniej, niż było trzeba, Sieciechówny
 9  2,18|      Maćko.~Inni zaś osadzili się mocniej w kulbakach, jakby już zaraz
10  2,22|           że cwałując w ucieczce, mocniej nogami bił w ziemię, niż
11  2,51|           w piersi i osadzali się mocniej w siodłach.~Bitwa miała
12  2,52|           w piersi i osadzali się mocniej w siodłach.~Bitwa miała