Tom,    Rozdzial

 1  1,19|       dzieci i niewiasty ścinali mieczami albo jako niemowlęta rzucali
 2  2,1 |  ciemnego sukna szaty, z lekkimi mieczami przy boku - radośni, pewni
 3  2,11|         wichrem położyli się pod mieczami rycerstwa polskiego i króla
 4  2,19|        się, tnąc i bodąc długimi mieczami tak zażarcie, iż przed kopytami
 5  2,19|    niemieccy nie mogli dosięgnąć mieczami jego ludzi, a tym czasem
 6  2,32|   polegli, nie polegli wszyscy z mieczami w ręku?~Mistrz nie miał
 7  2,33| piechurów walczących dwuręcznymi mieczami, i mężnych, choć niepomiarkowanych
 8  2,33|      ustąpisz, do samego Krakowa mieczami naszymi ścigać cię będziem".~
 9  2,51|         i choćby sam jeden, tymi mieczami na całe wojsko polskie uderzę!
10  2,51|      siebie; jeźdźcy, wymachując mieczami i sulicami, lecieli z krzykiem
11  2,52|         i choćby sam jeden, tymi mieczami na całe wojsko polskie uderzę!
12  2,52|      siebie; jeźdźcy, wymachując mieczami i sulicami, lecieli z krzykiem