Tom,    Rozdzial

 1  1,19|     jako wielkanocne jaje!~A młodzian zmieszał się jeszcze bardziej
 2  2,11|     żelazne listy, z którymi młodzian później odjechał podobno
 3  2,19|     jednak niezwykle krzepki młodzian pokonał przeciwnika i przygniótłszy
 4  2,20|    zdarzył jednego - odrzekł młodzian. - Możny to rycerz i znamienity,
 5  2,21|       pytał z bijącym sercem młodzian.~- Oblicza jej nie widziałem,
 6  2,22|    Uniósł go wprawdzie nieco młodzian w górę, ale ów podniósł
 7  2,22|      Zwalili się raczej oba, młodzian jednakże padł pod spód,
 8  2,23|     po nieprzyjacielsku, ale młodzian tak był osłabion poprzednią
 9  2,23|  obrócić.~- Radźcie! - rzekł młodzian.~- Poradzę tak: tę żmiję,
10  2,29|      boleści nie potrafi się młodzian sprawić jak należy lub może
11  2,31|   tuż przy nim:~- Zbyszku...~Młodzian odwrócił się i ujrzał przed
12  2,32|     do króla w tej myśli, że młodzian i zobaczy prędzej stryjca,
13  2,34|    samym Spychowem - odrzekł młodzian.~I począł opowiadać, jak
14  2,34| zmysłów zamroczeniu. Wówczas młodzian położył go na tapczanie,
15  2,34|     o tym, co dalej uczynią. Młodzian może miał gotowe postanowienie,
16  2,42|    zwyczajna krzypota - i że młodzian ma chyba jakąś tajemnicę,
17  2,42|     bitwie - odrzekł leniwie młodzian.~- I zdobycznego dobra dość
18  2,42|    to już będzie i koniec.~A młodzian zamknął na chwilę oczy jakby
19  2,51|    monarchy Zygmunt Korybut, młodzian wielkich nadziei i wielkich
20  2,52|    monarchy Zygmunt Korybut, młodzian wielkich nadziei i wielkich