Tom,    Rozdzial

 1  1,19|         żadne sprzeciwianie się Jurandowe nie poradzi. Ona jedna mogłaby
 2  1,25|     przeciwił, bo mi was żal. O Jurandowe pozwoleństwo niekoniecznie
 3  1,28|        gorączka mówi przez usta Jurandowe, po czym pani rzekła:~-
 4  1,32|     Groźne musiało być istotnie Jurandowe imię. Wnet jednak najtchórzliwsi
 5  2,6 |       na książęcy dworzec ni na Jurandowe dziecko. A gdyby wreszcie
 6  2,6 |       którzy uczynki komturów i Jurandowe wedle praw czci rycerskiej
 7  2,6 |     późna, rzucił się na twarde Jurandowe łoże w nadziei, że choć
 8  2,13|        ostatecznym, bo jużci co Jurandowe, to musi do Juranda wrócić.
 9  2,13|    mięsem, poszedł stary komtur Jurandowe dziecko mu przynieść, bo
10  2,25|        świętym, objął następnie Jurandowe kolano i rzekł:~- Panie,
11  2,27|       których zaczynały się już Jurandowe ziemie.~Pachołcy wiedli
12  2,38| sprzedaż.~- Jakoże mi - mówił - Jurandowe kości przedawać? Tak ci