Tom,    Rozdzial

 1  1,25| ciemniejsze, takie właśnie jak chmury, które gnane wichrem jedna
 2  1,27|   płaszczyźnie śniegowej, gdyż chmury odsłoniły tarczę księżyca
 3  2,8 | zganiał i rozganiał nabrzmiałe chmury po niebie, a na ziemi wył
 4  2,11|        przemoc. Kiedy niekiedy chmury przesłaniały całkiem blask
 5  2,12|  odgarnąć i rozproszyć ciężkie chmury snu i odurzenia.~- Słyszyszże
 6  2,26|      nastała przerwa w dżdżu i chmury zajaśniały jakimś dziwnym
 7  2,26|    świat padł mrok wieczorny i chmury zstąpiły nisko, prawie nad
 8  2,49|        A potem wiatr rozpędzał chmury i wpośród ich strzępów widać
 9  2,51|         Przelatujące po niebie chmury przesłaniały od czasu do
10  2,51|    niemiłosiernie z miedzianej chmury na łan żyta, tak gęsto sypały
11  2,52|         Przelatujące po niebie chmury przesłaniały od czasu do
12  2,52|    niemiłosiernie z miedzianej chmury na łan żyta, tak gęsto sypały