Tom,    Rozdzial

 1  1,25|   Krzypotę w kościach czuję i boleść srogą, ale choć ty padnij
 2  1,30|     ludzkie kochanie i ludzką boleść...~I aż łzy zadrgały na
 3  1,30|      poczęły mu się plątać, a boleść stała się tak wielka, że
 4  2,12|       ujrzawszy ów ruch i ową boleść, zrozumiał, że Danuśkajuż
 5  2,21|        na twarzy zaś widać mu boleść okrutną. Kolebki onej pilnie
 6  2,27|       czasie, gdy im smutek i boleść łzami spłynęły, podnieśli
 7  2,28| głosem, jakim woła niezmierna boleść i rozpacz:~- Szukałem ci
 8  2,28|       Boga niż do Spychowa!~I boleść złamała go zupełnie, albowiem
 9  2,29|    zbudził, znacznie widać mu boleść łzami spłynęła, gdyż był
10  2,31| roześmiał z pewnością, ale że boleść i niedola wyszlamowały w
11  2,34|      dopiero, gdy im smutek i boleść znacznie łzami spłynęły,
12  2,37|    smutek we mnie, nic, jedno boleść, nic jedno te gorzkie śluzy -