Tom,    Rozdzial

 1  1,19|  Trzeci jedzie, bo ciekawy.~- Znaczny jakiś musi być.~- Ba! wozów
 2  1,26|    okrutnie. Są konie i wozy. Znaczny poczet.~- Nie wiecie, czyj
 3  1,28|       to kto?~- Widzi się, że znaczny.~Pan de Lorche, usłyszawszy
 4  1,30|   Jurand. - Bom jeszcze szmat znaczny, a potem zaczną się oparzeliska,
 5  2,2 |     Dobić nie można. Człek to znaczny między swymi i byłby krzyk
 6  2,8 |       i dowiedziawszy się, iż znaczny jakowy ś poczet bawi u niego,
 7  2,11|       człek jest między swymi znaczny, na którego radach sam mistrz
 8  2,19| począł wołać:~- Bywaj i wiąż! Znaczny to jakiś rycerz - i pasowany!
 9  2,47|       że, prawi, urząd ma tak znaczny i godny, że mu te rzeczy
10  2,51|      Mógł to być jednak tylko znaczny podjazd polski. Dopiero
11  2,52|      Mógł to być jednak tylko znaczny podjazd polski. Dopiero