Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         oni chłop przy chłopie w żelaznych zbrojach stają tak okryci,
 2  1,4 | spoglądała z wielkim zajęciem na żelaznych rycerzy, księżna zaś, dobywając
 3  1,21|  wreszcie nie rozległ się szczęk żelaznych zastawników przy kuszach,
 4  1,32|        gardło, nie skruszył go w żelaznych rękach, twarz miał cichą
 5  2,2 |          pochodni palących się w żelaznych kunach, a kiedy niekiedy
 6  2,7 |        schodów wiodło do niskich żelaznych drzwi. Diederich otworzył
 7  2,9 |           a nad stołem płonęły w żelaznych kunach dwie pochodnie, przy
 8  2,23|        ród.~I ściskając jakoby w żelaznych cęgach dłoń Zbyszkową, począł
 9  2,33|       wykonywały setki i tysiące żelaznych dłoni. Tu spływał pieniądz
10  2,51| chorągiew.~W jednej chwili setki żelaznych ramion wyciągnęło się po
11  2,52| chorągiew.~W jednej chwili setki żelaznych ramion wyciągnęło się po