Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |        srogiej sprawiedliwości wartko stanie się zadość.~- Nie
 2  1,10|        zwierz na nas wypadnie! wartko! wartko!~I porwawszy kuszę
 3  1,10|       na nas wypadnie! wartko! wartko!~I porwawszy kuszę z rąk
 4  1,12|        rzekła - a ty nazbieraj wartko sucharzy; będzie ogień.~
 5  1,13| zbudził nagle Zbyszka:~- Zapal wartko łuczywo - rzekł - bo cości
 6  1,19|       Nasielsku, jadąc ni zbyt wartko, ni zbyt wolno, ujrzeli
 7  1,27|     książęcymi ludźmi, których wartko sprawił stary kasztelan.
 8  2,9 |       trochę napity, wyciągnął wartko pod stołem rękę, ułapił
 9  2,24|      Ale teraz czasu nie trać. Wartko jadący, zgonisz Hlawę i
10  2,36|     zaczepić, więc podróż szła wartko i piątego dnia po wyjeździe
11  2,49|    jeszcze ich męstwo, że "tak wartko pożyli zamek i mężną załogę".