Tom,    Rozdzial

 1  1,4 | zawołał, chwytając za rękojeść topora.~- Precz z toporem! - na
 2  1,9 |       Chybaby mi ręka uschła i topora zdzierżyć nie mogła!~- Ano,
 3  1,12|       Zbyszko nie mógł się jąć topora, nie wbiwszy poprzednio
 4  1,21|  brońców" nie potrzebował użyć topora. Pomyślał tedy młody Lotaryńczyk,
 5  2,5 |       z tą różnicą, że zamiast topora tkwił w byczej głowie krótki
 6  2,5 |        w ten sposób, że ostrze topora przecinało puste powietrze.
 7  2,5 |       w oczach mignął mu błysk topora i ostrze spadło mu jak piorun
 8  2,5 |       podzięka! To ci chłop do topora!" Inni zaś wołali: "Patrzcie,
 9  2,11|      który legł od Zbyszkowego topora, ale i ten stary jest okrutnik,
10  2,51|         po czym widziano błysk topora i hełm niemiecki zapadający
11  2,52|         po czym widziano błysk topora i hełm niemiecki zapadający