Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |     szeptać:~- Słyszałeś ty o księciu Witoldzie, jako drzewiej,
 2  1,7 |  zdradę łatwo.~- Pokłonię się księciu Januszowi, żeby posłał po
 3  1,19|   Jędrek z Kropiwnicy i gości księciu wiedzie: brata Gotfryda,
 4  1,20| Danvelda widział niegdyś przy księciu Witoldzie i że go Henryk,
 5  1,21|     napięte kusze dla podania księciu w razie potrzeby. Księżna
 6  1,22|     ujmie się za nami i wojny księciu nie wypowie... Innego by
 7  1,25|  posierdził, ale przecie i on księciu jako panu swojemu powinien.
 8  1,26|      dobrze. Nie brak naszemu księciu nigdy gości.~- Rad go obaczę,
 9  1,26|     Widzicie go!~l odeszła ku księciu, przed którym rękodajni
10  1,28|      Krzyżaki!~- Rany boskie! Księciu trzeba oznajmić! Niech posłów
11  1,30|       warunek, abyście sami i księciu tej krainy, i wszystkiemu
12  1,30|   wysłańców, mógł ich zawieźć księciu, mękami wydobyć z nich zeznania -
13  2,3 |  począł patrzyć pilnie w oczy księciu i rzekł:~- Zaiste, są mi
14  2,3 |      układność, przystąpił ku księciu i począł mówić głosem podniesionym
15  2,8 |   raciborski, z nienawiści ku księciu Przemkowi zbójów pod przewodem
16  2,11|     Ze Spy chowa trzeba by go księciu zawieść, który przecież
17  2,23|   krwią się babrać, przeto ją księciu Januszowi oddamy. Knuła
18  2,23|  jeszcze w leśnym dworcu przy księciu i księżnie, niechże ją mazowieckie
19  2,25|   zdradę i krzywdę wyrządzoną księciu wówczas, gdy w czasie największego
20  2,49|   Lorche - ale jam panu memu, księciu Januszowi, służby z Długolasu