Tom,    Rozdzial

 1  1,10|          też powie tak: "Trzeba go puścić do raju, bo inaczej będzie
 2  1,10|            naprzód, ale nim zdążył puścić w cwał podjezdka, Zbyszko
 3  1,11|       wolnych kmieciów z Krześni i puścić im ziemię za odsepy - ci
 4  1,12|       chwili sam zginąć niż bestię puścić. Wreszcie, zawadziwszy nogą
 5  1,14| pierwszyzna, a ciebie nie chciałam puścić, bo kto tam nie wie, jak
 6  1,25|         chwilę starała się ich nie puścić spod powiek, ale nie mogła -
 7  1,32|            ale Danusię będą woleli puścić. Choćby też wyszło na jaw,
 8  2,8 |         wreszcie choć konia cwałem puścić, ale oni tam w przedzie
 9  2,11|        nazajutrz. Postanowił Maćko puścić się w krzyżackie kraje,
10  2,11|     człowiekowi wyrządzonej płazem puścić nie może.~- Wyprą się, panie;
11  2,24|           go dziś całkiem na słowo puścić, niechby był jechał, gdzie