Tom,    Rozdzial

 1  1,11|     roboty,~A ja, Maciek, od ochoty!~Idźże rano z sochą w pole!~
 2  1,25|    razem z nią zbraknie mu i ochoty do życia, i sił do walki
 3  2,15|     w duszy, czyby z własnej ochoty pod znak Witoldowy się nie
 4  2,15|  Hlawa cieszył się zaś z tej ochoty mazowieckiego rycerstwa,
 5  2,16| rozkazu i prócz przyrodzonej ochoty do wojny przywiodła go także
 6  2,19|      śmierci, weseli i pełni ochoty.~- Wnet już ich ujrzym -
 7  2,21|    przyszedł tylko z własnej ochoty. Więc dziękując za znaczną
 8  2,32|     i gniew, brakło do zabaw ochoty. Na boku tylko w porannych
 9  2,36|  których pląsów i wszelakiej ochoty nie mogło zabraknąć.~- Może
10  2,42|   głową, widocznie nie mając ochoty do dalszej rozmowy.~Ale
11  2,48|  wielkości, nie odbierało to ochoty, owszem! rosła ona z każdą