Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |  kolebka tu jest? Chciałabym obaczyć. Cała srebrna?~- Cała srebrna,
 2  1,4 |      czy też wpierw z bliska obaczyć, jak wygląda ów stojący
 3  1,19|    Kynstuta", na własne oczy obaczyć.~Przez ten czas, gdy wymieniano
 4  1,19|      lepiej by Niemcu śmierć obaczyć niż jego; zowie się Jurand
 5  1,25|  Boże, daj w Ciechanowie cię obaczyć...~Ale śnieg padał tak obfity,
 6  1,30|    nieraz brała go ciekawość obaczyć, jak wygląda ten złowrogiej
 7  2,1 | oglądał, pozwólże mi dziewkę obaczyć i pobłogosławić.~- Ba, i
 8  2,8 |   juchy choć raz w życiu nie obaczyć - nijak nie może być! Znowu
 9  2,11|    trudno będziecie go mogli obaczyć, bo przed miesiącem już
10  2,16|      on słuszność.~- Pójdźmy obaczyć tych ludzi, którym ja przywodzę -
11  2,40|   gdyż i tak trzeba mu świat obaczyć, o ludzi się otrzeć, ćwiczenia