Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      tak Danusi, jak mąż kocha niewiastę, poczuł jednak, że ją kocha
 2  1,23| pewnego.~- Poślę jedną pobożną niewiastę, całkiem Zakonowi oddaną.
 3  1,29| Sanderusa do Szczytna, aby ową niewiastę odszukał i starał się od
 4  1,30|        głowę, że gdyby chwycił niewiastę i pątnika, a zawiózł ich
 5  2,7 | poniecha, a tym bardziej gdyby niewiastę odzyskał i gdyby mu powiedziała,
 6  2,18|     okrutnika podnieść rękę na niewiastę bezbronną, ba! na dziecko
 7  2,29|     potykał się, odbijał swoją niewiastę, przeprawiał się przez dzikie
 8  2,31|  prawił. A odnaleźliście waszą niewiastę? gdzie ona teraz?~- Zmarła
 9  2,48|   dziękuj Bogu, że ci dał taką niewiastę! - dodał grubym głosem Maćko.~
10  2,49| Jagienkę, a od lat pięciu moją niewiastę i panią.~- Dla Boga! - zawołał
11  2,49|    Lorche - kto zdoła odgadnąć niewiastę? Dworowała ci ona ze mnie