Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         noszę.~To rzekłszy, ukazał głęboką bliznę w czaszce, ciągnącą
 2  1,6 |        dworze uczyniła się już noc głęboka...~- Słuchaj - ozwał się
 3  1,14|            rzekła - za tą gęstwiną głęboka struga, ale wiem miejsce,
 4  1,14|       deszczów i że woda jest dość głęboka. Wówczas Zbyszko, nie pytając,
 5  1,19|           spuszczono most, nastała głęboka noc. Przyjął ich i ugościł
 6  1,22|         tych słowach zapadła cisza głęboka. I Hugo de Danveld, i Zygfryd
 7  1,31|            się, bo noc już zapadła głęboka, a od kilku już dni nie
 8  2,2 | odpowiedzią;~w naturze jego leżała głęboka nienawiść do polskiego plemienia,
 9  2,5 |     drugiej: cześć całego Zakonu i głęboka nienawiść szły na tym pobojowisku
10  2,22|           i w twarzy odbiła mu się głęboka zawziętość, wrodzona widocznie
11  2,23|      jeszcze ani trochę i noc była głęboka, gdy zbudził się, wylazł