Tom,    Rozdzial

 1  1,3 | dziennie, przez wszystek czas żywota twego!~- Chybaby głusi byli,
 2  1,24|    świecie bez kary. A żeś ty żywota nie szczędził i z utratą
 3  1,28|     Sam ci o mało nie stradał żywota i długo potem chorzał, ale
 4  1,32|       wola boska! Ale wieczór żywota bliski. Kilka roków więcej,
 5  1,32|    też wiesz, że dla własnego żywota tego bym nie uczynił! Gorzka
 6  2,4 |    pozwał, bo choćby mi też i żywota stradać przyszło, wolej
 7  2,9 |   pojednać, aby zaś nie tylko żywota, ale i wiekuistego zbawienia
 8  2,11|       przeżywał w nim ostatki żywota. Ów, gdy kapelan miejscowy
 9  2,43|  pójdzie, aby się nieznośnego żywota pozbyć, rzekł mu:~- Pókiś
10  2,46|  Dożył Maćko szczęśliwych dni żywota. Nieraz mawiał też sąsiadom,