Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     przedzieje, a gołębia na sto kroków utrafi. Czechowie okrutnie
 2  1,4 |      wynosiła więcej nad trzysta kroków.~- Czego on stoi? - rzekł
 3  1,4 |         zatrzymawszy~się o kilka kroków, siedział nieruchomie na
 4  1,6 |          do pocałowania. O kilka kroków dalej padł mu pod nogi pęk
 5  1,10|        jechał na czele, na kilka kroków przed innymi, ale widocznie
 6  1,10|     pamiętać! Przecie o dziesięć kroków świece tchem w ołtarzu gasił.
 7  1,12|   dwadzieścia albo o trzydzieści kroków za nim i jakby przysiadło.
 8  1,14|   Zaledwie jednak przeszedł parę kroków, gdy dziewczyna zjawiła
 9  1,19|         nie ujechał i dziesięciu kroków, gdy jadący z tyłu Czech
10  1,21|        ujrzawszy o kilkadziesiąt kroków między drzewami konie, zatrzymał
11  1,23|    dojechał i o dziesięć lub ośm kroków zaparł konia w śnieg. Dojrzał
12  1,32|         usłyszał za sobą chrzęst kroków na śniegu.~Obejrzał się:
13  1,32|    oddaliwszy się na kilkanaście kroków, zatrzymał się i począł
14  2,1 |           przyciągnął go o kilka kroków bliżej do stołu.~A Danveld
15  2,3 |         A Krzyżak postąpił kilka kroków, podniósł dumnie głowę i
16  2,11|  Przewodnik jechał kilkadziesiąt kroków naprzód, za nim konno Maćko
17  2,19|         wojowników. Około dwustu kroków dzieliło Zbyszkowych ludzi
18  2,26|     siodło potoczyło się o kilka kroków i ciało nieszczęsnego Krzyżaka
19  2,33|        angielskich, którzy o sto kroków przeszywali gołębia uwiązanego
20  2,41| Angielska kusza przeszyje na sto kroków najlepszą zbroję. Widziałem