Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |   koniu, podobny do odlanego z żelaza posągu, i słuchał z największą
 2  1,6 |        były, jakby je kowano z żelaza - ryknął nagle rozdzierającym
 3  1,8 |  dziobatą i jednym okiem barwy żelaza. Zdawało mu się, że oko
 4  1,32|    tylko ciało, lecz i duszę z żelaza. Umiał łamać innych, umiał
 5  1,32|       to jakiś olbrzym ulany z żelaza, i nie poznałby, że ów nieruchomy
 6  2,1 | rozległy się znów jęki, szczęk żelaza, zgrzyt zębów i przeraźliwe
 7  2,17| długich, wykutych z hartownego żelaza, kiścieniom uczynionym z
 8  2,35|   dodał:~- I z lepszego niż to żelaza. Tak ci zwinął ten tasak,
 9  2,49|       a zbudziła się chętka do żelaza i stali.~- Co słyszę! -
10  2,49|       dzwonach zbrzydł i że do żelaza zbudziła się w nim chętka,