Tom,    Rozdzial

 1  1,19|   puszczy zabłądzisz.~Jakoż na wieczerzy, którą Mikołaj z Długolasu
 2  1,25|  zapadła głucha noc. Służba po wieczerzy poszła z rozkazu księżny
 3  1,26|   zasię kijami go tłukli aż do wieczerzy. Jużci wichura tęga jest,
 4  2,6 |        ksiądz Kaleb i zaraz po wieczerzy pokazał im pergamin z pieczęcią
 5  2,8 |      na to nic, lecz w domu po wieczerzy, gdy Jaśko i młodsi bracia
 6  2,10|   jeszcze trochę dworował przy wieczerzy z bojaźliwości dziewczyny,
 7  2,10|       Ale po owej służbie przy wieczerzy, gdy przyszło rozchodzić
 8  2,20| prawice i zasiedli do wspólnej wieczerzy, którą Czech kazał przygotować
 9  2,31|       albowiem król zasiadł do wieczerzy. Do Zbyszka zbliżyła się
10  2,47|  opowiedzieli to przy stole na wieczerzy. To ci mówię. jakobyś w