Tom,    Rozdzial

 1  1,20|       naprzód i złożywszy przy ustach ręce, klęknął na oba kolana
 2  1,20|       Czuł także na oczach, na ustach i na twarzy świeże jej pocałunki.
 3  1,23|  nieruchomy, z krwawą pianą na ustach i z przerażeniem w martwych
 4  1,24|    księżna położyła mu rękę na ustach, gdyż ksiądz Wyszoniek nie
 5  1,25|       położył naprzód palec na ustach, jakby chcąc jakiemuś niespodzianemu
 6  1,25| powtarzali sobie z ustami przy ustach:~- Mojaś ty, Danuśko.~-
 7  1,30| powiedzieć. Jurand miał już na ustach: "Jam jest pan ze Spychowa" -
 8  2,7 |         Słowa urwały mu się na ustach, wargi poczęły drżeć i w
 9  2,7 |       iż słowa urwały mu się w ustach, i dopiero po niejakim czasie
10  2,18|       położył mu nagle dłoń na ustach, albowiem z gościńca doszło