Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |     tym srebrną brodę dłonią i uśmiechał się pod palcami, bo widocznie
 2  1,7 |   spełnię.~Tak mówiąc, Zbyszko uśmiechał się do swoich własnych myśli,
 3  1,19|      tej rozmowy od początku i uśmiechał się w garść, ozwał się:~-
 4  1,24| kilkakrotnie jego ręce, on zaś uśmiechał się wciąż, a wreszcie rzekł:~-
 5  1,26|        nie poskąpi - a Zbyszko uśmiechał się w dalszym ciągu, ale
 6  2,10|   Czech, gdy o tym opowiadano, uśmiechał się jakoś dziwnie, ale nikt
 7  2,19|       na piszczałce, przy czym uśmiechał się, podnosząc w górę oczy,
 8  2,21|      nie mówił tego szczerze i uśmiechał się nawet, albowiem w sercu
 9  2,28|    góry powieki pustych oczu i uśmiechał się z twarzą rozjaśnioną
10  2,28| nieczuły i głuchy na wszystko, uśmiechał się tak całe tygodnie, i