Tom,    Rozdzial

 1  1,1 | niezbyt postępkiem swoim Boga ucieszył. Byłem wtedy posłany z pismem
 2  1,4 |       poznał, bo zaraz by się ucieszył.~Po tych słowach dojechali
 3  1,15|      będzie czynił trudności. Ucieszył się nawet tą myślą tak dalece,
 4  1,16|      potem będzie, co Bóg da. Ucieszył się z tej rozumnej odpowiedzi
 5  1,26|       młodemu rycerzowi. Więc ucieszył się poczciwy giermek, bo
 6  2,11|       stronę wschodnią. Maćko ucieszył się z tych wiadomości ogromnie,
 7  2,29|  raźniej przed się spoglądał. Ucieszył się też wielce do pana de
 8  2,30| którego widok szczególniej go ucieszył, pamiętał bowiem, jaką życzliwość
 9  2,30|       zwalił, nie tak bym się ucieszył jak z tego, że was we zdrowiu
10  2,49|       zawzięty Maćko, chociaż ucieszył się z wyroku, rzekł:~- Ba,