Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |    księżnej Aleksandry wiozę -i tyla...~- Ha! kiedyście tacy
 2  1,5 |   niedoli i niepewności, nie do tyla jednak zapomniał o rycerskiej
 3  1,14|          Jak? wlazłam do wody i tyla! mnie nie pierwszyzna, a
 4  1,16|     Popiją mi się w gospodzie i tyla.~- Ale może jakowej zwadzie
 5  1,17|     mszę za stryjowe zdrowie, i tyla.~Opat poruszył się niecierpliwie
 6  2,8 | pozdrowieniem.~- Do Bogdańca, i tyla? No - dobrze. A sam gdzie?~-
 7  2,10|   dziewczyna -jeno się bałam, i tyła.~- Przecieście szlachcianka,
 8  2,11|       nimi przykrył... Nigdy ja tyła pobitego narodu na kupie
 9  2,11|   narodu na kupie nie widział i tyla krwi ludzkiej płynącej...~
10  2,11|         Powiecie mu, że urósł i tyla, a jemu nawet przez głowę