Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |          Danucie, Juranda córce a Twojej służce, obiecał i na moją
 2  1,6 |       Słuchaj, chłopie! szkoda mi twojej głowy, ale rozumu nie szkoda,
 3  1,6 |    Powiedział jej stary, że mu po twojej szyi nic i że sam cię żałuje. "
 4  1,10|          od ostatniej, ale nie od twojej: ten to rycerzyk go ustrzelił.~
 5  1,15|    porównał, jeno z wesołości dla twojej urody, której i niejedna
 6  1,19| wymiarkował.~- Nie brat mój rozum twojej cnocie, bo ona może być
 7  1,23|        niż wy. Powie mu się tak: "Twojej córki pilnuje brat Szomberg
 8  2,1 |    Zbawiciela! na godzinę śmierci twojej, oddaj mi dziecko!~I wstawszy
 9  2,21|      ludzi po drodze, będę szukał twojej straty. Kogom nie pytał!
10  2,30|        okrutna nie minie sprawców twojej niedoli.~- Z tych, panie,