Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |           Fryzów, choć z niemałym trudem, bo im ni męstwa, ni mocy
 2  1,11|           Późno już. I wstawszy z trudem, wsparł się na Zbyszku,
 3  1,27|           robił piersiami jakby z trudem, ale tak silnie, że aż skóry,
 4  1,27|       czoło jak człowiek, który z trudem zbiera myśli, i odrzekł:~-
 5  1,29|          zaciśnięte zęby, jakby z trudem:~- Słuchajcie, co rzekę:
 6  2,7 |         Komtur, podniósłszy się z trudem, wyszedł. Na blankach obwoływały
 7  2,8 |        Wreszcie z ust wyszło mu z trudem jedno tylko słowo:~- Zatraceny...~
 8  2,10| wezbranych wód jechali z większym trudem niż poprzednio. Po drodze
 9  2,46|          dalej, majętność z takim trudem i zabiegliwością zebrana
10  2,49|     zajęli nieszczęsną, a z takim trudem niedawno odzyskaną ziemię