Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    Przetrzebiłoby się puszczy szmat. Uroślibyśmy oba. A ty wiedz,
 2  1,6 |     chce - to przecie ogromny szmat czasu. Może król wrócić
 3  1,10|    dobrze gospodarzył... lasu szmat wykarczował i chłopów nowych
 4  1,10|     rzekła:~- Do domu okrutny szmat drogi... takeśmy się za
 5  1,21|       polanie, zajęli ogromny szmat boru i szli z tak daleka,
 6  1,27|      Niedzborza do Ciechanowa szmat drogi i Zbyszka paliło jak
 7  1,30| odrzekł Jurand. - Bom jeszcze szmat znaczny, a potem zaczną
 8  2,11| chruśniaki i w prawo młaka, i szmat rżyska jakoby poletko niewielgie.
 9  2,22|   rozmawiając, ujechali spory szmat drogi, gdyż zapadła noc
10  2,22|   zacios, ujechaliśmy okrutny szmat drogi. Na krakowskim zegarze