Tom,    Rozdzial

 1  1,7 |  księżną i dworem, żeby wam starunku nie zbrakło. Potem oni nawrócą
 2  1,10|     rady! Czy przy większym starunku, czy przy mniejszym -jednako
 3  1,11|  wielką, a choremu potrzeba starunku.~- Twarde my chłopy. Jużci,
 4  1,26| choćbym miał zachorzeć, toć starunku w Ciechanowie nie zabraknie.
 5  2,9 |    rodzonych i opieki a zaś starunku im nie zabraknie, jeno beze
 6  2,11|  między swoimi we wszelakim starunku zostawić.~- Obacz, jak się
 7  2,23|    która by się przy Danusi starunku podjęła, póty ona potrzebna,
 8  2,30| wielce, bo w takim go miała starunku jak córka i prócz księdza
 9  2,34|     tak musicie odpocząć.~- Starunku waszej miłości tam nie zbraknie -
10  2,36| doglądać, któren należytego starunku nie miał. Bała się przy