Tom,    Rozdzial

 1  1,11|  oczy, po czym zerwał się na równe nogi i zawołał wielkim głosem:~-
 2  1,13| złego.~Zbyszko zerwał się na równe nogi i nie krzesząc ognia,
 3  1,16|    spod długiej i ułożonej w równe zagiętki spódnicy. Zychowi,
 4  1,22|      doświadczenie - rzekł - równe są męstwu; co tedy o tym
 5  2,8 |     Lecz Czech zerwał się na równe nogi:~- Panienka sierota?
 6  2,9 |      zerwali się piorunem na równe nogi i skoczywszy ku ścianom,
 7  2,11|  słowo starzec zerwał się na równe nogi. Zgroza i zdumienie
 8  2,11|      to, Maćko zerwał się na równe nogi i zapominając o swej
 9  2,34|   chorobie, aż zerwał się na równe nogi ze zdziwienia.~- Jak
10  2,48|  dalej.~A oni zerwali się na równe nogi w wielkim wzruszeniu.