1-500 | 501-528
Tom, Rozdzial
1 1,1 | Widziano ich nawet chętnie, bo jako ludzie, u których o gotowy
2 1,1 | szlachty. - Skąd jesteście i jako was zowią?~- Ja zowię się
3 1,1 | konie - opatrzyłem się jako zwykle na wojenną wyprawę;
4 1,1 | bywało, Litwa i rozsypie się jako piasek, a nie rozsypie się,
5 1,1 | bitwą, w całe wojsko bije jako jastrząb w stado.~- Christ! -
6 1,1 | uszy czego słuchać - bo, jako rzekłem, Francuzowi gardziel
7 1,1 | dopomóż Bóg i Święty Krzyż, jako tamci przegadają, a nasi
8 1,1 | wszyscy książęta mazowieccy - jako jest wiadomo, że nawet i
9 1,1 | król węgierski, będzie, jako powiadają, i cesarz rzymski,
10 1,1 | książąt a komesów, i rycerzy jako maku, że to każdy się spodziewa,
11 1,2 | ci on tak tę swoją żonę, jako nikt do tej pory swojej
12 1,2 | bez wojska, jeno z dworem, jako zwyczajnie czasu pokoju.
13 1,2 | napadzie byłem. Widziałem, jako matkę Danusiną jeden Niemiec
14 1,2 | chciał do siodła troczyć - jako w oczach mu na sznurze zbielała.
15 1,2 | kleryk foremnie napisze: jako panna Danuta Jurandówna
16 1,2 | pana Mikołaja z Długolasu, jako mać panny Jurandówny za
17 1,2 | Bogdańca, który dotychczas, jako człowiek dawniejszych czasów,
18 1,2 | Siadajże na moim miejscu jako pierwsza dzisiaj osoba;
19 1,2 | ni brody nie ma. Zbyszko, jako jest wartki, nie słuchał
20 1,2 | jeszcze większe.~- Obaczym, jako się pokaże rycerz Danusin.~-
21 1,2 | korzyść. Kniaź Witold wiesz, jako jest hojny - a ciebie już
22 1,2 | Grady! a niechże ich będzie jako gradu. Na starość radość,
23 1,3 | on jest w piekle, skoro, jako słyszałam, tylko za ciężką
24 1,3 | Walgierzem Wdałym. Cały ten kraj, jako okiem sięgnąć, należał do
25 1,3 | całą nasypaną pieniędzmi, jako teraz mają w Malborgu Krzyżacy.~-
26 1,3 | księżna Danuta.~- I był jako wielkolud - ciągnął dalej
27 1,3 | Polsce prawem lennym - i ci, jako, "wasale", radzi przebywali
28 1,3 | pawimi czuby na hełmach jako najprędzej zesłał i w miłosierdziu
29 1,3 | po próżnicy obiecował. A jako to jest prawda, tak mi dopomóż,
30 1,4 | strzemionach i rzekł:~- Jako żywo - wielkolud, Walgierz,
31 1,4 | opiewali go w pieśniach jako wzór honoru i męstwa, sławiąc
32 1,4 | kaptur na głowę założyć, jako czynią sokołom. Inaczej
33 1,4 | narodom i nieraz widziałem, jako prawy rycerz oszczędzi drugiego,
34 1,5 | pragnąc zasłynąć po świecie i jako władca, i jako śpiewak,
35 1,5 | świecie i jako władca, i jako śpiewak, i jako jeden z
36 1,5 | władca, i jako śpiewak, i jako jeden z pierwszych rycerzy.
37 1,5 | uśmiechem wspominali sobie, jako za poprzednich bytności
38 1,5 | litewscy. Potworzyły się, jako zwykle przed nabożeństwem,
39 1,5 | synem" króla Władysława i jako obiecał, wraz z całą Złotą
40 1,5 | dziewiczej miłości i poślubiła jako królowa "dzikiego" księcia
41 1,5 | śniadaniu mnie i Danusi jako mój dworzanin - rzekła księżna -
42 1,5 | Mikołaj z Długolasu nie lubił, jako człowiek stary, nowotnych
43 1,5 | weszła już była pierwej, gdyż jako rodzona siostra królewska
44 1,5 | godnością od infułatów, siedział jako poseł papieski po prawicy
45 1,5 | wspaniały naród, gdy wiesz, że jako posłowi żadna ci za to kara
46 1,5 | jeśli was jakowaś obelga jako posła spotkała, mówcie,
47 1,5 | nienawiść do Niemców. Ale jako Litwin, przywykły ślepo
48 1,5 | przebaczam mu z duszy serca jako Chrystusowy sługa i zakonnik!~-
49 1,5 | Chrystusowym Zakonem. Kto więc mnie jako posła ukrzywdził, ukrzywdził
50 1,5 | i całą sprawę przedstawi jako chłopięcą zapędliwość. Z
51 1,5 | ją Bóg błogosławi, a mnie jako najprędzej zezwoli jakową
52 1,5 | żebym go tak przepraszał, jako żądał na drodze z Tyńca,
53 1,5 | wykupi i potomstwo płodzi, jako Bóg człowiekowi przykazał.
54 1,5 | toby mnie potem pomścił, jako i ja jego pomszczę...~-
55 1,5 | odpowiedział Zawisza.~- A ja, jako poseł, musiałem żądać kary.~-
56 1,5 | uchybił, tom ci i odkazał, jako myślę.~- Źleś mi odkazał,
57 1,5 | lepszych. Nie zginiesz ty jako ścierciałka. Ba! i tego
58 1,5 | opowiadań Maćka, który prawił, jako rano we zbrojach przez konie
59 1,5 | zbrojach przez konie skaczą, jako powrozy targają, jako się
60 1,5 | skaczą, jako powrozy targają, jako się próbują na miecze i
61 1,5 | sklepieniu i przymknąwszy jako ptaszek oczki, poczęła:~
62 1,6 | szukać takiej dziedziczki jako będzie nasza królewna, gdy
63 1,6 | przerażał oddane pani serca jako oznaka, że rozpoczyna się
64 1,6 | sobą trzyma i rad słucha, jako mu nocami jęczą a żelaziwem
65 1,6 | dociągnę. Żeby choć ciebie jako zratować...~- Widzieliście
66 1,6 | sprawiedliwości - nie tak jako kubrak, któren możesz do
67 1,6 | ty o księciu Witoldzie, jako drzewiej, uwięzion przez
68 1,6 | okrutnie. Powiedz mu wszystko, jako było. Powiedz, żeś chciał
69 1,6 | postrzelili gdzie w Prusach tak jako mnie - toby już nie było
70 1,6 | potężnym głosem rycerzom, jako ów sposób wymyślili, a raczej
71 1,6 | obyczaju i przypomnieć, jako sam mówił, iż gdyby znalazł "
72 1,7 | które ocalało od ognia, jako dziedzic obszernych, ale
73 1,7 | by było, bo może by się jako drzazga wyślizgła. Ale skąd
74 1,7 | pojechał, a to z przyczyny, by jako najdłużej być z Danuśką.
75 1,7 | zabierzesz, żeby poczet mieć, jako się rycerzowi patrzy, a
76 1,7 | o zdrowie Maćka, radząc, jako ludzie doświadczeni, choć
77 1,7 | który pociągnął na wyprawę jako ochotnik i po bitwie przepadł
78 1,7 | łatwo z naszym narodem, jako poszło z tymi wszystkimi,
79 1,8 | do niego natychmiast, ale jako do ojca Danusi, szedł z
80 1,8 | zgodzi! i co będzie, jeżeli jako ojciec zakrzyknie, iż nigdy
81 1,8 | człowiek?... żebym wiedział, jako z nim gadać...~- Co wam
82 1,8 | nieskładnie mi tak siedzieć jako na sądzie.~Dopieroż Jurand
83 1,8 | mnie z krzyżem, słyszał, jako rzekła: "Mój ci jest!" I
84 1,8 | Narznę ja wam Niemców jako baranów, a co do dziewczyny,
85 1,8 | wam, klękajęcy, ślubuję, jako się będę o nią bodaj z samym
86 1,8 | piekielnym starostą potykał i jako nie odstąpię jej ni za ziemię,
87 1,9 | rozmaitych przysług, które jako rycerz powinien był jej
88 1,9 | Danuśki na świecie było jako psu na powrozie albo jak
89 1,9 | co i wolę niż patrzeć, jako Danuśkę inny zabierze.~Księżna
90 1,9 | dostaniesz. a potem zobaczym, jako Bóg da. Danuśka przez ten
91 1,9 | rzec - ale nie tak jeszcze, jako wyrosłe dziewki miłują.
92 1,9 | duszy do ciebie nakłoni, bo jako miarkuję, to on by rad.
93 1,9 | się przytrafić, że mu się jako przysłużysz i całkiem go
94 1,10| na gwiazdy i odpowiedział jako człowiek doświadczony:~-
95 1,10| Tatar ci nie uderzy wręcz jako rycerz chrześcijański, jeno
96 1,10| różnych tam dworzan, czyli jako oni zowią: otroków, tego
97 1,10| naszych także kupa, ze to, jako wiecie, gdzie inny się obejrzy
98 1,10| tak nabitych grotami, że jako jeże po śmierci wyglądali,
99 1,10| ale zaraz ducha nabrał, jako to on zwykle. Im mocniej
100 1,10| tę stronę, ale nie wiem, jako się skończyło, bom był wyjechał.~-
101 1,10| Zgorzelicach, też bywał, bo jako wiecie, on mi krzcił Jagienkę,
102 1,10| Moiście wy! uczyńcieże tak, jako was proszę.~- Wiadoma rzecz,
103 1,11| gospodarstwem szło jeszcze jako tako. Było kilka łanów obrabianych
104 1,11| głównie Maćko na to, ze jako bywa w takich razach, przyjdą
105 1,11| czemuś to się tak przybrała, jako na odpust? Lecz ona, zamiast
106 1,11| jemu, i mnie.~- Jem i piję, jako mogę.~- Jak nie będziesz
107 1,11| wzięli na cię zgrzytać, jako i na się wzajem zgrzytają.~-
108 1,13| wydobyć nie mogę! czuję jeno, jako mi pod pazdurami brzęka
109 1,13| ma. A mężne to, a wartkie jako ryś, a sprawne. Wiecie!
110 1,13| Mnie zaraz powiedziała, jako było. Inne rade zmyślają,
111 1,13| to mu go zagospodaruję jako się patrzy. Miłujecież wy
112 1,13| Bywają między opatami, jako wiecie, całkiem świeccy
113 1,14| Wilka do pomocy, który, jako słyszałem, na tamtego zęby
114 1,14| tak święty Jerzy pomaga, jako ci mówię prawdę, że nie
115 1,14| wielkie mrozy zamarza. Obacz, jako dymi...~Zbyszko spojrzał
116 1,14| pojadę, a tak mi dopomóż Bóg, jako że to, com jej ślubował,
117 1,14| zaś począł jej opowiadać, jako się z Danusią w Tyńcu poznali,
118 1,15| się dziwuję. Powiedzże mi, jako mam najlepiej opata ugościć
119 1,15| tajemnice boskie wyrozumieć jako i osoba duchowna.~- Surowie
120 1,15| Młodego Wilka widziałem, jako pił z Cztanem z Rogowa w
121 1,16| nieraz na nią zapłaczesz, jako płakał oto filozof, gdy
122 1,16| wówczas robią?~- Służą mi, jako umieją.~- Nie będą ci dziś
123 1,16| Krześni z Wilkiem i Cztanem, jako amen w pacierzu, ale tegom
124 1,16| weźmie cię - i to niezadługo, jako Bóg w niebie!~- Zaśby tam
125 1,17| się należy, to płacimy, jako stoi w "liście" i jakom
126 1,17| co?~- Ano, ja tako myślę, jako i stryjko... Zacne oblicze
127 1,17| Myślałem, że mnie pozwą, jako rycerzom przystało, na walkę
128 1,17| im kazał przyświadczyć, jako najgładsza i najcnotliwsza
129 1,17| chorych odjeżdżać.~- A teraz jako będzie?~- A teraz pojadę.~-
130 1,17| zaraz do Zgorzelic; może jako Zycha i opata przejednam...
131 1,18| prawda-li to?~- Prawda, jako Bóg na niebie.~- A czemu?~-
132 1,18| się pokrzep, bo już widzę, jako będzie: Pojedzie, ostrogi
133 1,18| okrutnie sprawna. Patrzże, jako Cztana z Rogowa i Wilka
134 1,18| gadałem z Jurandem i wiem, jako jest. No, a potem co? Potem
135 1,19| jedna mogłaby go odpędzić, jako pani może sługę odpędzić,
136 1,19| Przeciwił.~- Powiadajże, jako było.~- Pan chodził po izbie,
137 1,19| wcześniej wyjechał. Opat jako opat! - huknie czasem i
138 1,19| pokrzywdził. Sam widziałem, jako ją raz skrzyczał, a potem
139 1,19| zbliża i rychło czekać, jako luty zwierz ozwie się w
140 1,19| naszą mową dobrze mówisz. Jako cię wołają?~- Niemiec jestem,
141 1,19| gdzie mnie oboje księstwo jako sługę Bożego gościnnie przyjęli
142 1,19| Wiklefa zarażon. Ale jeśli, jako mi wasz giermek powiedział,
143 1,19| podpalili. Widzieliśmy z murów, jako w rynku mężów, dzieci i
144 1,19| niewiasty ścinali mieczami albo jako niemowlęta rzucali w ogień...
145 1,19| Jak to! przecie Krzyżak, jako zakonnik, nie może mieć
146 1,19| weselach? - zapytał Zbyszko.~- Jako zwyczajnie przed adwentem.
147 1,19| jedna ostała, bom słyszał, jako księżna mówiła, że przyjdzie
148 1,19| Nie czarnać ona jest jako agat? Zbyszko odetchnął.~-
149 1,19| To nie ta! Tamta biała jako śnieg, jeno na jagodach
150 1,19| Jego Miłość każe połamać.~- Jako żywo! - rzekł Zbyszko.~Sanderus
151 1,19| Nie szczeka moja cnota, jako twój rozum; a kto za życia
152 1,19| poważnie, bez chełpliwości, jako zwyczajnie do boju na śmierć
153 1,19| która się ostała, o to, jako człek żonaty, nie wypytywał.~-
154 1,19| pilno wracać każę, choć jako żywo tak myślę, że Jurandównę
155 1,19| o tych trzech rycerzach, jako mają żywną ochotę przybyć,
156 1,19| wojna nie ustaje. Książę, jako ludzki pan, wnet mnie na
157 1,19| tak wam gęba pokraśniała jako wielkanocne jaje!~A młodzian
158 1,19| słyszał po drodze o wojnie - jako się ludzie do niej gotują,
159 1,19| się ludzie do niej gotują, jako jej z dnia na dzień czekają -
160 1,19| przeciwił... Ej-że!.. wiem i ja, jako pas okręcić.~- Nie chcę
161 1,20| wojna nawet i z Mazurami, jako z pogańskim przez pół narodem,
162 1,20| jest rozmaity godny zwierz, jako wilcy, tury, żubry i niedźwiedzie,
163 1,20| większym szacunkiem na Zbyszka, jako na człowieka, który w tak
164 1,20| siedzi mu diabeł w głowie jako czerw w orzechu i gotów
165 1,20| dwórkę księżny i rad by ją jako najprędzej uwidzieć.~- Ach! -
166 1,20| Powiadajże - rzekła -jako ci się cniło bez niej, a
167 1,20| Więc począł opowiadać, "jako mu się cniło" bez niej i
168 1,20| ją przy księżnie! Wierę, jako wnet im pani weselisko wyprawi.~-
169 1,20| opowiadać historię Złotoryi: jako przy odbudowywaniu zamku
170 1,20| księcia wraz z dworem i jako w tym zdarzeniu zginęła
171 1,21| cicha pod wąsem Mazurowie jako z broni mało na łowach przydatnej.
172 1,21| pojawiły się wilki, które jako najczujniejsze pierwsze
173 1,21| de Lorche nigdzie - co, jako człowiek bywały, tłumaczył
174 1,21| bądźcie mi więc gościem jako najdłużej albo i całkiem
175 1,22| przyjechał niejaki pan de Fourcy jako zwiastun niepomyślnej dla
176 1,22| Miałże starosta gości jako na rzeź wydać? Na to książę
177 1,22| sami, chcąc go zgładzić, jako i ninie, za to, że pozywał
178 1,22| córkę, jedyne dziecko, którą jako źrenicę oka miłuje.~- Ma!
179 1,22| Widzę Juranda - rzekł - jako z powrozem na szyi stoi
180 1,22| Gdańskiej bramie w Malborgu i jako kopią go nogami knechty
181 1,23| radością, zapewniając, że jako zakonnicy zaprzysiężeni
182 1,23| Powtarzano na Mazowszu, że "jako tchórz cuchnie, tak Krzyżak
183 1,23| od tura pobit i z którym, jako wiecie, jest zmówiona. Jeśli
184 1,23| Litwy, ale byli zarazem jako lwy - i chodzili w chwale
185 1,23| jakoże nie pozwolicie?~- Jako nie pozwolę? - powtórzył
186 1,23| Uważcie, pobożni bracia, jako Bóg karze sam zamiar zdrady.~-
187 1,23| powiedzieć, iżeście nie jako prawi rycerze czynili, ale
188 1,23| prawi rycerze czynili, ale jako psi szczekali; a któren
189 1,24| może nie chciał tak łgać, jako im było trzeba, bom i to
190 1,24| książę - i miarkując z tego, jako się w boru popisał -może
191 1,24| zamrze, to przed Bogiem jako miles cinctus stanie, a
192 1,24| nosił. Zbawicielowi naszemu jako się patrzy masz służyć,
193 1,25| to ja byłam jej i jestem jako matka - rzekła księżna -
194 1,25| ale przecie i on księciu jako panu swojemu powinien. Wreszcie
195 1,25| nie bójcie. Zabronił on, jako słyszałem, księżom mieczów,
196 1,25| poprzysięga uroczyście, jako gotów jest potykać się pieszo
197 1,25| co żałośnie w szczapie, jako często bywa przy świeżym
198 1,26| mnie i Jurand tak przyjął, jako on mnie przyjmie.~I próbował
199 1,26| księżny, którą umiłował jako opiekunkę swego dziecka.~
200 1,26| pochylił się ku niemu:~- Jako zaś mówicie, panie?~- Pytam,
201 1,27| konie siodłać. Czech, który jako szlachetnie urodzony giermek
202 1,27| Daj Bóg, aby tak było, jako mówisz.~A Czech poszedł
203 1,27| Jurand nie przemówił, bo jako słyszałem, żyje?~- Jezusie
204 1,28| Gorze! - zawołał Jurand. - Jako Bóg na niebie, tak ni ognia
205 1,28| de Bergow musi być wolny. Jako Bóg w niebie, tak niechybnie
206 1,28| słuchają? Każdy na swoim zamku jako książę udzielny siedzi -
207 1,28| pograniczu nie trzymają - i że, jako słusznie wymiarkował Jurand,
208 1,28| oznajmującym, ja-koście chorzy, jako oczy wam gasną i jako na
209 1,28| chorzy, jako oczy wam gasną i jako na dziecko raz jeszcze spojrzeć
210 1,28| Ześle on jej poratowanie, jako na ostatnich łowach zesłał,
211 1,29| Danusi przedstawiał mu się jako szereg bitew kupą lub w
212 1,29| mrugając ze zdumienia.~- Jako powiadasz? - zapytał.~-
213 1,30| począł mówić:~-Posłuchajcie, jako to było. Co Danuśka dla
214 1,30| Witolda chadzał, ale tu byłem jako sąsiad sąsiadom... Bartosz
215 1,30| ciągnął, tom go jeszcze jako rycerz rycerza podejmował
216 1,30| jękiem:~- Jedną ci miałem jako owieczkę, jako jedno serce
217 1,30| ci miałem jako owieczkę, jako jedno serce w piersiach,
218 1,30| pomógł przeciw tym zbójom, jako ja pomogę. Obaczycie! Za
219 1,30| srogiemu rycerstwu oświadczyli -jako i jest prawda - że nie bracia
220 1,30| było, by ta dziewka umarła, jako i Witoldowe dzieci pomarły".
221 1,31| rycerza taki sam posłuch był jako i dla mnie. Zaś co jest
222 1,31| jeszcze na ten krzyżyk, jako jej nigdy nie pokrzywdzisz
223 1,32| oni ni Boga, ni księży, jako i wielborskiego proboszcza,
224 1,32| a w piątek tak jeść musi jako ptacy. Ale chwała Bogu i
225 1,32| miłował i daj, Jezu, dziecku jako możesz najlepiej, ale widzi
226 2,1 | dworze księcia mazowieckiego jako posła, ale od tych terminów
227 2,1 | obecnych i rzekł:~- Patrzcie, jako moc Zakonu zwycięża złość
228 2,1 | do jeńca:~- Kąsałeś Zakon jako pies zapieniony, przeto
229 2,1 | przeto Bóg sprawił, że jako pies stoisz przed nami,
230 2,1 | że słowo Krzyżaka ma być jako słowo Boże niewzruszonym
231 2,1 | niedojdy, którą mu oddawano jako Danusię.~- To nie moja córka! -
232 2,1 | w Szczytnie! Słyszałem, jako śpiewała, słyszałem głos
233 2,1 | przez nas zbójcy powiadali, jako jest córką Juranda ze Spychowa.
234 2,1 | dziecko i nie postępował jako oszust i zdrajca łamiący
235 2,1 | zwycięstwa, szukał pomsty, i jako ogień albo jako rzeka, która
236 2,1 | pomsty, i jako ogień albo jako rzeka, która zerwawszy tamy,
237 2,2 | Słyszałem pod Wilnem, jako wójt sambijski mówił bratu
238 2,2 | zbyt wielu było świadków.~- Jako więc mamy mówić i co czynić? -
239 2,2 | jesteście gościem Zakonu, więc jako gościowi, który niekoniecznie
240 2,2 | niewolę znosiłem w Spychowie i jako gość wasz rad bym zawsze
241 2,2 | chybaby cię kto chciał pozwać, jako uczynił ów młody rycerz,
242 2,2 | tego i dla dobra Zakonu, i jako krewny Danvelda.~- Ba, ale
243 2,3 | Rotgier - a przybywam tu nie jako czyjś wysłannik, ale z tej
244 2,3 | co stało się w Szczytnie: jako Jurand przez nich samych
245 2,3 | to myśleć? Mów, Niemcze! Jako to być mogło?~A brat Rotgier
246 2,3 | na jego trumnie, których, jako w czasie zimowym, nie mogła
247 2,3 | Zbóje wszelako nie mogli, jako prostacy, podrobić pisma
248 2,3 | i rzekł:~- Zaiste, są mi jako miecze w piersi te pytania,
249 2,3 | Rotgier - więc tak ją nagródź, jako ci twoje książęce sumienie
250 2,3 | zarzuci i sława nasza będzie jako biały płaszcz zakonny -
251 2,3 | rzekł:~- Nie przybywam tu jako poseł, jeno jako świadek
252 2,3 | przybywam tu jako poseł, jeno jako świadek sprawy i rycerz
253 2,3 | Krzyżaku, że szczekasz jako pies przeciw sprawiedliwości
254 2,3 | albowiem i ja poświadczam, jako prawdę powiedział ów rycerz.~
255 2,4 | przyjechał, i właśnie trafiłem, jako ów pies szczekał o krzyżackiej
256 2,4 | uczynek. Na Boga! zadżgali go jako wołu, a potem do cię, panie,
257 2,5 | przestrzenią unosiła się jako złowrogi ptak - śmierć.
258 2,5 | sobie wolniej i rozważniej, jako aż do pierwszego starcia
259 2,5 | ale pokazało się także, że jako młody ustępuje mu w ćwiczeniu
260 2,5 | doświadczenia, że bywają ludzie jako ptaki drapieżne stworzeni
261 2,5 | walczył za jej krzywdy. Ale jako młody i chciwy bitew, w
262 2,5 | o czym i sam świadczę, jako się potykali wedle prawa
263 2,5 | wedle prawa i obyczaju, a jako się sądy Boże wszędy odprawują,
264 2,5 | że nie tylko świadczy, jako wszystko odbyło się po rycersku
265 2,5 | Tak mi błogosław, Chryste, jako jej będę szukał do ostatniego
266 2,5 | ostatniego tchu w nozdrzach i jako nie ustanę, póki nie zginę.
267 2,6 | dopomóż Bóg i Święty Krzyż, jako ja Juranda do ostatniego
268 2,6 | Ano! - rzekł książę - jako się od Rotgiera słyszało,
269 2,6 | rozumiej, że nie jedziesz jako poseł, jeno jako wysłannik,
270 2,6 | jedziesz jako poseł, jeno jako wysłannik, a ja mistrzowi
271 2,6 | by zaś był im głową, i jako wszyscy uradzą, tak będzie.~
272 2,6 | w końcu - przecie cię im jako psom w gardle nie ostawię,
273 2,6 | mię widzieli, bo jednych, jako mówią, stary pan ze Spy
274 2,6 | uznali zaraz młodego rycerza jako dziedzica i przyrzekli mu
275 2,6 | księdza Kaleba, niech wypisze jako się patrzy wszystko, co
276 2,6 | chciałbym ot! jeszcze zapytać, jako tam mam ludziom rozpowiadać?~-
277 2,6 | dobrze mi było przy was, jako dawno przedtem nie bywało.
278 2,6 | uczciwy - usłużysz.~- Odrwię jako szelma, panie - rzekł Sanderus -
279 2,7 | dzieciuch, a mnie walka, jako wiecie nie nowina, więc
280 2,7 | wiedziano bowiem, że był jako ojciec dla zmarłego i że
281 2,7 | twarzy trupa.~- Pamiętasz, jako kapelan nie dał dobić Juranda
282 2,8 | łaskę książęcą, i wiano, jako jedynaczka, wielekroć razy
283 2,8 | także bez tego, aby Zbyszko, jako .Jest chłop prędki", nie
284 2,8 | Jeśli Danuśka wpadnie jako kamień w wodę i nikt nie
285 2,8 | znowu wypytywać Czecha, jako to było z tym ślubem i kiedy
286 2,8 | Ale mi kazał. Słyszałem, jako raz mówił do starego pana
287 2,8 | znów chce, abym jechał... Jako tu będzie z Jagienką - nie
288 2,8 | i matki tak nie miłuje, jako ona ojca miłowała. I do
289 2,8 | odnajdzie! - wtrącił Maćko. - Jako ćwieka nie utwierdzisz bez
290 2,8 | Zbyszko o Jurandównie, bo jako słyszałem, to gadał?~Jagienka
291 2,8 | powtarzając: "Przez Bóg, jako żywo" lub: "Tak ono, nie
292 2,8 | łzami i że człowiek jest jako ryba, która, poczuwszy w
293 2,9 | Zgorzelicach za ostrokołem jako w więzieniu siedzieć, albo
294 2,9 | smutkiem:~- Moiście wy! Jako co do mnie, wolę szczerze
295 2,9 | nie odnajdzie albo jeśli, jako wierzycie, nigdy nie odnajdzie,
296 2,9 | zagospodarował się był w Bogdańcu jako się patrzy, a teraz był
297 2,9 | mówić nie zacznie.~Ów zaś, jako człowiek znający obyczaj,
298 2,9 | i was w Bogdańcu uczcić, jako się należy ludziom znającym
299 2,9 | A przecie rozumiecie, jako to bywa: ludzi mi odmówią,
300 2,9 | spodziewać, tym bardziej że jako wiecie, okrutnie on na mnie
301 2,9 | Cztanowego mnie ustrzeżcie, jako godni i uczciwi somsiedzi!...~
302 2,9 | jeszcze coś rzekę... Zych, jako wiecie, mnie zdał opiekę
303 2,9 | markotno. Obiecajcieże mi, jako i sierot Zychowych nie tylko
304 2,9 | Co też mówicie?~-Prawdę, jako i to prawda, że Wilkowie
305 2,9 | kiedy by tak wszystko było, jako ja chcę, to ty byś dawno
306 2,10| Sieradzowi tak do Krakowa, jako zwyczajnej głowni do słońca,
307 2,10| Mówił, że nikomu tak nie ufa jako biskupowi płockiemu - kończył
308 2,10| Siecie-chówna.~- Patrzcie, jako to się rządzą! tak ci od
309 2,10| dżdżów. Wszelako Wit, który jako miejscowy mógł najlepiej
310 2,10| miłował Jagienkę, ale tak jako poddany miłuje córkę króla,
311 2,10| Wiecie? tak tu wedle was jadę jako wilk wedle jagnięcia.~A
312 2,11| z cepem żelaznym w ręku jako pacholik w piechocie wystawionej
313 2,11| oni wówczas to Królestwo jako pożoga alibo zaraza. Nie
314 2,11| nie widział, jeno rzekę, jako ludzie potem prawili. Nastała
315 2,11| W dzień słonko świeciło jako się patrzy, a w nocy wiater
316 2,11| ale tacy pachołeckowie, jako ci dwaj, dożyją i nie będą
317 2,11| Zych powiadał, że już wtedy jako po węglach chodziła". I
318 2,11| oblicze, rzekł:~- Słyszysz, jako w mieście dzwonią? Zgadnijże,
319 2,11| sobą dwóch pacholików, gdyż jako krewny zmarłego i znajomek
320 2,11| prawo. Biskup też przyjął go jako krewnego nieboszczyka chę-tliwie
321 2,11| który ostał, ledwie także, jako słyszałam, wydarł się śmierci.~-
322 2,11| nie całkiem tacy psubraci, jako myślicie. W Malborgu przy
323 2,11| tym jednego byłby on tylko jako amen w pacierzu pozwał,
324 2,11| Malborga, dokąd wzywano go jako doświadczonego rycerza na
325 2,11| pomimo młodych lat przybył jako rycerz już pasowany, a po
326 2,11| Szczytna.~- A ówże stary jako się zowie?~- Zygfryd de
327 2,11| Krzywdujecie się, krzywdujecie jako baranki na wilków, a tu,
328 2,11| jestem, iże się pokazuje, jako i nas krzywdzić jest nieprzezpieczna
329 2,11| Jagienka.~- Bom wspomniał, jako w taki sam ranek obaczyliśmy
330 2,11| co?~- Ślepy jest, ślepy! jako żywo!~Ruszyli końmi i po
331 2,11| tu prosty naród taki jest jako i na Mazowszu.~- Rozumiecie
332 2,11| czy nie wasza. Może się jako dogadamy. Wstańcie jeno
333 2,11| psia-juchy, tak, że zguba nad nim jako miecz nad głową, a on się
334 2,11| miecz nad głową, a on się jako wąż wyśliźnie i zaraz ich
335 2,11| postara się wywiedzieć dobrze, jako to wszystko było, a potem
336 2,11| dłonią i drugie ucho:~- Jako powiadacie, panie?~- Gdzie
337 2,11| Jurandównę znali i widzieli, jako nie była matołka, rzekł: "
338 2,11| uczynił, i tak mi dopomóż Bóg, jako wprzód nie spocznę, nim
339 2,11| tego samego? Przepowiadałem jako żywo, że przyjdzie nam iść
340 2,12| bracie! On ci zostaje i jako cię wywiódł z ziemi niewoli,
341 2,12| ostać. Niech tak będzie, jako drzewiej bywało. Darmoć
342 2,13| widział! Z zabitym tak gadał jako ja z wami, a tamten to mu
343 2,13| dalej lawa. - Nie wiem, jako to będzie na sądzie ostatecznym,
344 2,13| popić... Ale kat, który, jako mówiłem, wszystko uczyni,
345 2,13| Tacyście właśnie - rzekł - jako anieli w niebiesiech.~ ~
346 2,14| nie przystał. Pamiętam, jako to i rycerz Maćko, i Zbyszko
347 2,14| wolnego nie myśli, gdyż ci, jako wolni, mają prawo żyć, gdzie
348 2,14| kaptury im na łbach górą jako zwyczajnie na złodziejach,
349 2,14| Boża, a miłe ku ludziom, a jako ta ptaszyna polna śpiewające!
350 2,14| zabili, to ją może i wskrzesi jako Piotrowina, któren wstawszy
351 2,15| przewidzieć, że Jagiełło, jako zwierzchni pan wszystkich
352 2,15| przy zamkach, dzieci nam jako zakładników uwieźli, a żony
353 2,15| i Sągajłę, potracili - i jako wilcy krew naszą żłopią.
354 2,16| światłość wiekuistą, boć była jako jagnię niewinne, ale jeśli
355 2,16| odnajdzie, to trzeba panienkę jako najprędzej zawiadomić, aby
356 2,16| teraz musi się pokazać, jako jest. Trzeba, panie, co
357 2,16| miecze po pradziadach.~- Ba! Jako słyszałem, chłopy do bitki
358 2,16| zamek i zwycięską załogę.~Jako zaś człek doświadczony w
359 2,16| cały tu naród uporczywy jako mało który. Cudzego zdania
360 2,17| przejdzie wszędy, tak prawie jako i człowiek.~- Ale w polu -
361 2,17| wiedzą i tak się zwierają, że jako ściana stoją.~- A już o
362 2,17| zbierał. Ale teraz mówże, jako jest: chcesz-li ty zawsze
363 2,17| łbem o łeb! A toś zabaczył, jako im niesporo bywało ku nam -
364 2,17| tę rękę, co ich żywiła, jako psi bezecni i wściekli.
365 2,17| Stoi ci w lesie chojar jako wieża sroga, myślałbyś,
366 2,18| Niemna. I tu przeprawa, jako przez rzekę wielką a do
367 2,18| Niemce jakoby w potrzask albo jako w oklepce!~Usłyszawszy to,
368 2,18| wojsko oglądał, odrzekł jako doświadczony człowiek, który
369 2,19| piersiach posłużyła mu tym samym jako oparcie, za czym zerwał
370 2,20| Będzie mu tak! - rzekł. - Tak jako i innym... tak. Na to Zbyszko
371 2,20| ale dobrocią możesz go jako wosk ugnieść.~- Taki to
372 2,21| zawsze myślał o niej tylko jako o Jurandowej córce. Jednakże
373 2,21| przyczepi się do opończy, jako ja przyczepiłem się do starego
374 2,21| rozkazów mistrza, który jako mówiono, pisał do niego,
375 2,21| był jego syn. l nie wiem, jako tam było, jeno wiem, że
376 2,21| ludzie. Niektórzy prawią, jako idąc nocą na wieżę, aby
377 2,21| dlaczego, bo ów się też boi jako i wszyscy.~Słowa te uczyniły
378 2,21| popsowało się coś w głowie. Ba, jako że inaczej miało być, kiedy
379 2,21| chłopów miejscowych, to ci, jako nienawidzący swych panów
380 2,22| Baczcie jeno: koń Arnoldów jako niosący męża nad miarę wielkiego,
381 2,22| Patrz, któren masz oczy, jako na wilgotnych miejscach
382 2,22| co i Żmujdzini... Wsie, jako mówił Sanderus, sami Niemcy
383 2,22| nas, tobyśmy ich pozwali, jako Rotgiera pozwałem, i potykali
384 2,22| się odwrócił i zapytał:~- Jako powiadasz?~Ale Zbyszko oczy
385 2,23| co teraz należy czynić i jako nam się obrócić.~- Radźcie! -
386 2,23| nam do puszcz mazowieckich jako najprędzej wykręcić.~- Jużci
387 2,23| ją z izby, skrępował tak, jako rzekł, mocno, po czym udał
388 2,23| ze złymi duchami gadał, jako z nimi szeptał i śmiał się
389 2,23| pomieszany...~- Bo ją Krzyżacy jako jagnię niewinne porwali
390 2,23| niebie, a ja wciąż rozmyślam, jako to ono wszystko będzie.~-
391 2,23| Danuśka była zdrowa i taka jako inni ludzie, byłoby przynajmniej
392 2,23| wielkich przyczyn. Widziałeś, jako zgrzytał i jako się do tego
393 2,23| Widziałeś, jako zgrzytał i jako się do tego starego komtura
394 2,23| niby warchlaka. Niechże, jako powiadasz, ta dziewka skapieje
395 2,23| Potrafi ci on być dla niej jako ojciec i matka. Dobrze.
396 2,23| jeszcze chyba północka.~- Wóz, jako mówiłem, już świeci, ale
397 2,23| pospali, wyczołgała się jako wąż spomiędzy nich i uciekła.
398 2,23| go we wszystkim i uczyń, jako poradzi.~- Tak i będzie,
399 2,24| to szczęśliwość będzie jako te wody rzeczne nieprzepłynione".
400 2,24| całkiem bez broni, zrozumiał, jako człek doświadczony i z wojną
401 2,24| dozwalając mu iść z tyłu. Ale on, jako wielki bywalec, rozumiejący,
402 2,24| zapytał:~- Prosicie, panie, jako gościa czy jako jeńca? Dopieroż
403 2,24| panie, jako gościa czy jako jeńca? Dopieroż zawstydził
404 2,24| Gotteswerder, ta jednakże, jako pochodząca z dalekiej komturii,
405 2,24| mam, a po wtóre, jeśli, jako powiadacie, ową dziewicę
406 2,24| przez tych polskich rycerzy. Jako żołnierz wiedział także,
407 2,24| zniszczeniu poprzednich oddziałów jako na rzeź. Wiedział więc,
408 2,24| niepomiernie chciwym i twardym jako kamień. Jedyną pociechą
409 2,25| konie nie popadały, które jako żywione samą trawą mdłe
410 2,25| pod Złotoryją i zatrzymali jako więźnia. Nie chciano tam
411 2,25| na śmierć". Takim wkładał jako łopatą w głowę Czech, że
412 2,25| Bóg ci zapłać. Powiadaj, jako było?~Czech począł opowiadać
413 2,25| Powiedziałem: "ręce", jako się zwyczajnie mówi - odrzekł
414 2,25| uwiędła i zgasła tak właśnie, jako więdnie i ginie podeptane
415 2,25| co mam z nim uczynić i jako go pokarać?~Na te słowa
416 2,25| i odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym
417 2,26| obalę go, a potem dorżnę jako przystoi i głowę w gnoju
418 2,26| w niej wszelka nadzieja, jako poranna mgła rozwiewa się
419 2,27| rozjaśnił jej twarz i tak samo jako poprzednio w chacie smolarzy,
420 2,29| jakowaś przygoda targnęła nim jako wicher drzewem, bo inaczej
421 2,29| pana de Lorche:~- Wiesz, jako się zdarzyło? Wiesz, że
422 2,29| postawi teraz świadków, jako Tolima sam to mówił.~- A
423 2,29| pozostał nieczuły, ale Zbyszko, jako młody i mało o majętność
424 2,29| moją cześć! nie będzie tak, jako mówisz. Byłeś mi jako brat
425 2,29| tak, jako mówisz. Byłeś mi jako brat i przyjaciel i okupu
426 2,29| wypowie. Ha! chytrzy oni są jako węże, ale przecie w tym
427 2,30| przezpieczniej, bo w Polsce, jako wiecie: zdarzy się, iż szlachcic -
428 2,30| Żmujdzi.~- Nie mówiliśmy? Jako żywo! Mnie się wydaje, żeśmy
429 2,30| bardzo księżnę nawidzi i rad, jako mówią, ucha jej podaje,
430 2,30| dzieje.~- Krzyżacy - mówił -jako mogą, pod kniaziem Witoldem
431 2,30| boją! Hej! kopią też, kopią jako krety! Podburzyli już na
432 2,30| pochwyceniu Danusi i o tym, jako jej szukał i jako mu zmarła
433 2,30| o tym, jako jej szukał i jako mu zmarła po odbiciu. A
434 2,30| rybaków, chwytają dzieci jako wilcy. Cóż by to było, gdyby
435 2,31| dopiero, gdy jej powiedział, jako go wołają - rzekła:~- Prawdziwie!
436 2,31| z Bogdańca, i pamiętam, jako i mnie, i moim dwórkom śluzy
437 2,31| w mniejszych, przeto mam jako najlepszą nadzieję.~- Żeby
438 2,31| wszelako może się przygodzić, jako się Tolimie przygodziło,
439 2,31| Czemu zaś nie mówisz mi: ty, jako znajomce od małego.~- Nie
440 2,31| to przyrzekam, że mu będę jako rodzone dziecko...~I po
441 2,32| o okup. De Lorche, który jako grabia i pan wielkiego znaczenia
442 2,32| odwiezie, gdy pojedzie po niego jako poseł królewski. A król
443 2,32| ochotnika do niego nie poszło.~- Jako żywo - odpowiedział Zbyszko. -
444 2,32| wystąpił, on pierwszy skazałby, jako pozbawionego zmysłów, na
445 2,33| Tettingen? Wemer von Tettingen, jako wielki marszałek, czyli
446 2,33| podejmie ich, i ugości, jako przystało.~Na te słowa bracia-rycerze
447 2,33| z Taczewa, którego imię, jako słynnego zapaśnika, było
448 2,33| między nimi "białe płaszcze", jako gospodarze i zwierzchnicy. "
449 2,33| fałszywy, przedstawiając jako rzecz niepodobną, aby stać
450 2,33| władcy królów i rycerzy, jako przeciw opiekunom i obrońcom
451 2,34| musieliście tu chorzeć?! Jako Piotrowin wyglądacie.~-
452 2,34| że im wykupu było żal, bo jako wiesz, pieniądz im nawet
453 2,34| rzekł Maćko - a skoro jako słyszę, ugoda z królem o
454 2,34| Maszkowic.~- Widziałem, jako spochmumiał. Wielki z niego
455 2,34| się o waszych otrze, to jako od jeża odskoczy.~- W bitwie
456 2,34| Wrócicie do Bogdańca. Wiem, jako Bogdaniec miłujecie.~- A
457 2,34| ty bacz, co powiem, gdyż, jako młody, rozumem mi nie dorównasz.
458 2,34| wasze miłoście, którzy, jako słyszę, ranoście wstali.~-
459 2,34| u siodła i strzemiona?~- Jako żywo!~- No, widzicie: Zakon
460 2,35| którą Zbyszko był zaproszon jako królewski rycerz, a dla
461 2,35| poznałbyś pierwszy sposób.~- Jako żywo! - zawołali bracia.~
462 2,35| poprzednio szeptali Krzyżacy, jako w zimie nastąpi wojna z
463 2,38| wziął z sobą chociaż Hla-wę, jako giermka wypróbowanej siły
464 2,38| panienki i bez... tego, jako właśnie chciałem rzec...
465 2,38| właśnie chciałem rzec... i jako że panienka nie sama jeździła
466 2,39| rzekł:~- Jaguś, ku tobie jako ku siestrze rodzonej...
467 2,40| i za nozdrza ci go wodzi jako niedźwiedzia na łańcuchu.~
468 2,40| Prawda, mówi, że nie moja". I jako to rozum miał bystry, zaraz
469 2,40| jeszcze być. Ale ty pamiętasz, jako wtedy, gdym chorzał od tego
470 2,40| Zbyszka chodzi.~- Prawda! jako żywo! - rzekła Jagienka. -
471 2,40| wypytywali o Krzyżaków, jako człeka, który ich przeznał
472 2,40| i strzemiona?~- Wyleci, jako to prawda, że tu stoję! -
473 2,41| da zdrowie i szczęście, jako je wam z serca odstępuję.~
474 2,41| starość nie płakali po nim, jako ja po moim jedynym chłopie...~
475 2,42| człowiekiem rozumnym, a jako bywalec widział i przeznał
476 2,42| któren każdą rzecz potrafi jako na stole położyć. W Krześni
477 2,42| do Spychowa, wieści tam, jako w bliższych stronach Litwy,
478 2,42| tak samo mi ciężko było jako i przedtem. Tak ci to widać
479 2,42| ciągle Danuśki?~- Jużci: jako ją sobie wspomnę, to mi
480 2,43| sprzeciwiał i drażnił go jako stary przechera, który rad
481 2,44| się układać i jeżyły się jako źle poszyta strzecha na
482 2,44| będzie umierać... Dziewucha jako złoto najszczersze... Ku
483 2,46| myślał o zamkach krzyżackich jako o przyszłych siedzibach
484 2,46| mocarny, ale głupi.~- Hej! jako podogonie! - przyświadczył
485 2,47| mi dopomóż Święty Krzyż, jako póki mi tchu w nozdrzach,
486 2,47| się tak groźną i zawziętą, jako ją Zbyszko widywał tylko
487 2,47| niby Lichtensteinowi), jako wiemy, przysłali także pozwy
488 2,47| Brat brata tak nie przyjmie jako mnie tam przyjmowali, gdy
489 2,48| otaczano Maćka i Zbyszka, jako ludzi znających Zakon i
490 2,48| Lecz Maćko nie wątpił, bo jako z przylotu ptactwa poznaje
491 2,48| nadejście wiosny, tak on, jako człek doświadczony, umiał
492 2,48| znalazło co innego.~- Bo jako słyszałem, to jeszcze mistrz
493 2,48| Nową Marchię, pokłonił się jako hołdownik królowi, gdyż
494 2,48| rzekł:~- Ale to tak jest, jako Zyndram z Maszkowic powiadał:
495 2,48| Drezdenko w tej myśli, że gdy jako podległy królowi podejmie
496 2,48| Jaśka ze Zgorzelic, który jako dziedzic dość możny szedł
497 2,49| starego Maćka i Zbyszka, jako świadków, że podwojski dotarł
498 2,49| Zapłacę choćby krwią, jako i wszyscy zapłacim! – odrzekł
499 2,49| zawołał Zbyszko - powiadaj, jako ci to przyszło? Lecz de
500 2,49| rzekł de Lorche. - Wiesz, jako czci rycerskiej przestrzegam.
1-500 | 501-528 |