Tom, Rozdzial
1 1,1 | pochyli się rycerz, kopię przed się wyciągnie i sam jeden,
2 1,1 | wyciągnie i sam jeden, jeszcze przed bitwą, w całe wojsko bije
3 1,1 | bezecne duchy strach swój przed święconą wodą okazywały...~-
4 1,1 | wszystkie z rąk cudnej Ryngałły, przed którą w pełnej zbroi klękał.
5 1,1 | wołać:~- Na miły Bóg! toż tu przed królową wystąpią nie tacy
6 1,1 | Maćko z Bogdańca wyciągnął przed się dłonie - szerokie i
7 1,2 | dworskie. Ona zaś wzięła przed się lutnię, podniosła do
8 1,2 | doszedłszy do księżnej, postawił przed nią Danusię, sam zaś klęknął
9 1,2 | któren ślub w kościele przed księdzem powtórzę.~- Chwalebna
10 1,2 | zatrzymawszy się na krok przed nim, spuściła nagle oczka
11 1,2 | jednak nie zajmował miejsca przed księżną, ona zaś, siadłszy
12 1,2 | księżyc zdawał się cofać przed tą jasnością. Czynił się
13 1,2 | na Tatary. Jeśli wyprawę przed połogiem królowej otrąbią,
14 1,3 | cały dwór. Zbyszko klęczał przed stallami wśród Mazurów,
15 1,3 | grzeszny Zbyszko, kajam się przed Tobą i od piąci ran Twoich
16 1,4 | podarkiem, i tym, że strach mój przed krzyżackimi relikwiami uspokoił.~-
17 1,4 | Wielkolud jakowyś zza wzgórza przed nami wyjeżdża.~- A słowo
18 1,4 | nieznajomego; ów zaś, widząc przed sobą wspaniale uzbrojonego
19 1,4 | od strzemienia, patrzył przed siebie jakby niepewny, czy
20 1,4 | za Walgierza przestraszył przed chwilą dworskie niewiasty
21 1,4 | obleciał, ale pochylili czoła przed głośnym i dobrze sobie znanym
22 1,4 | ani słowa, ruszył koniem przed siebie, pomijając Maćka
23 1,4 | wy, panie, chcieli zataić przed królem to, co się przygodziło.~-
24 1,4 | dowód przytoczył to, czego przed chwilą sam był świadkiem.
25 1,4 | by była, żeby taki zginął przed ożenkiem...~- Szkoda by! -
26 1,5 | Potworzyły się, jako zwykle przed nabożeństwem, gromadki ludzi
27 1,5 | zanim zadzwoniono na mszę, przed wschodami katedry utworzył
28 1,5 | rzeczy widzi, jakoby się przed nią działy, i mówiła tak...~
29 1,5 | zakrystii i zanim doszedł przed ołtarz, można mu się było
30 1,5 | jakby chciał, zanim dojdzie przed ołtarz, porachować wszystkich
31 1,5 | nie wątpił, że ma naprawdę przed sobą świętą, której obrazy
32 1,5 | królowej chciał zabić - ujrzał przed sobą całe zastępy pancerzy,
33 1,5 | gdyby mu wolno było stanąć przed królową, upaść przed nią
34 1,5 | stanąć przed królową, upaść przed nią na twarz i objąć jej
35 1,5 | trefnisie i kuglarze. Natomiast przed Zbyszkiem pojawił się stary
36 1,5 | się do komnat królewskich, przed którymi stali, czekając
37 1,5 | pewno przyjdzie mu stanąć przed gniewnym obliczem królewskim,
38 1,5 | nie pomógł nic ni strach przed królem, ni przygryzanie
39 1,5 | cofać. Ale one obie uklękły przed nim i Danusia objąwszy rączynami
40 1,5 | księżne i postanowiły milczeć przed królową, a natomiast póty
41 1,5 | znowu Maćko i wyciągnąwszy przed się spracowane na wojnach
42 1,5 | wiem jeno, że poseł Zakonu przed samym tylko królem skarżyć
43 1,5 | Taczewa czynił nazajutrz przed sądem kasztelańskim wszystko,
44 1,5 | potem ujrzał nagle taki czub przed sobą, mógłby także pomyśleć,
45 1,5 | w obecnej chwili leżałby przed sądem nie pancerz posła,
46 1,5 | że gdyby się nawet chciał przed nim skryć, to się nie skryje,
47 1,5 | chciał słyszeć o egzekucji przed połogiem, słusznie mniemając,
48 1,5 | sprawy nie można będzie przed panią ukryć, ta zaś, gdy
49 1,5 | wyślę mu zapowiedź, żeby przed bitwą do pojedynczej walki
50 1,5 | podłożę -mówił.- Ale jeśli przed boskim obliczem stanę, tedy
51 1,6 | jeszcze ze trzy miesiące życia przed sobą, że pojedzie w dalekie
52 1,6 | Krzyżaków, ale hańbić się nam przed nimi nie wolno. Co by pomyśleli
53 1,6 | chwiejnych nogach, wyciągnął przed się ręce - i choć natury
54 1,6 | jednak z wolna, gdyż tłum był przed nimi coraz większy i niechętnie
55 1,7 | napadł ich kilkudziesięciu przed trzema laty w wąwozie, częścią
56 1,8 | księżna.~Dworzanin, spotkawszy przed drzwiami pachołka, spytał:~-
57 1,8 | wzrok ku Jurandowi, ujrzał przed sobą męża postawy ogromnej,
58 1,10| na czele, na kilka kroków przed innymi, ale widocznie nie
59 1,10| które ozwały się daleko przed nimi. Zych wstrzymał zaraz
60 1,10| założył strzałę i skoczył przed siebie w bór.~- Napiął!
61 1,10| patrz! już są, jeno dalej przed nami wypadli i nie widzą
62 1,11| dać rady. Próżno chciał przed kilkunastu laty przyciągnąć
63 1,11| właśnie stary na kłodzie przed domem, chcąc użyć pięknej
64 1,12| chwili szelest odezwał się przed nim - i tym razem wyraźniejszy
65 1,12| Ale w tej chwili zobaczył przed sobą wielki i ciemny kształt
66 1,13| dziś sami poszli.~- Ale przed wieczorem wrócą. Po nocy
67 1,14| przez łozinę i spostrzegł przed sobą jakoby tuman mgły:
68 1,14| leżeli spokojnie, nie widząc przed sobą nic z powodu mgły,
69 1,14| paszczę w górę i holując gałąź przed sobą. Zbyszko, leżąc na
70 1,14| gdy dziewczyna zjawiła się przed nim z kuszą w ręku, ze śmiejącą
71 1,14| Bogdańcu siedzi, a ja zaś przed się ku niej powędruję...
72 1,15| przyłapie, spoglądających przed się na pogodny świat Boży
73 1,15| Zbyszko i schylili głowy przed mądrością opata, gdyż żaden
74 1,16| Rogowa nie lęka i chować się przed nimi nie myśli. Zdziwiła
75 1,16| buty, chodziło o to, by przed kościołem każdy poznał,
76 1,16| słyszał, że ma na nas nastąpić przed gospodą po kościele.~- Nie
77 1,16| Zbyszku - odrzekła Jagienka.~- Przed kościołem i po kościele
78 1,16| tłumów czekających na mszę przed kościołem wysunęli się natychmiast
79 1,16| chce? Czemu ich rozsierdził przed kościołem? Po co tu przyszedł
80 1,16| jakieś dziwo niemieckie miał przed sobą.~Lecz bystrzejszy Wilk,
81 1,17| Jakoże ją mam brać, kiedym ja przed ołtarzem w Tyńcu Danusi
82 1,18| odgłosy trąb mosiężnych przed domem. Usłyszawszy to, Jagienka
83 1,19| się "cni" za tym, by ją przed się pod boki brać i na konia
84 1,19| odpowiedział - ruszył jeno koniem przed siebie, a za nim ruszyli
85 1,19| Oni to oboje w tajemnicy przed opatem czynili, a nie wiem,
86 1,19| wpół świecką, i stanąwszy przed Zbyszkiem, począł wołać:~-
87 1,19| co zwierzyć się z miłości przed nieznajomym, gminnego pochodzenia
88 1,19| lutego rycerza i klęknąwszy przed nim, zaklinał go po niemiecku,
89 1,19| chciał bowiem wywiesić kartę przed gospodą z wyzwaniem na "
90 1,19| Zbyszko.~- Jako zwyczajnie przed adwentem. Żenili się rycerze
91 1,19| wywiesić znów deskę z wyzwaniem przed bramą, rozumując sobie w
92 1,19| We śnie nawet widywał ją przed sobą, przetowłosą, z lutnią
93 1,19| wesela, jak bywa zwyczajnie przed adwentem, ale która by z
94 1,19| powietrzu znak krzyża - ruszył przed siebie.~Lecz nie ujechał
95 1,19| młody pan pochylił kopię przed wyzwaniem.~Lecz i Zbyszko
96 1,19| po czym rzucił ją w śnieg przed Zbyszkiem, ów zaś skinął
97 1,20| Podlasia i dalszej Litwy. Przed niedawnymi czasy tymi to
98 1,20| oknach ze szklanych gomółek. Przed dworem widać było żurawie
99 1,20| dopiero dniu błyszczały jasno przed namiotami ogniska, a wokół
100 1,20| dzikie bestie na dwóch łapach przed ogniem, albowiem większość
101 1,20| strawa na ranny posiłek przed wyruszeniem.~Jakoż przez
102 1,20| klękał jak zagraniczny rycerz przed dziewczyną, choć wszelkimi
103 1,20| przesadzić na swego konia, wziąć przed się i trzymać przy piersiach.~
104 1,20| Danveld najgorszą. Był on przed kilku laty pomocnikiem wójta
105 1,20| Oto i on sam zetknął się przed dwoma laty z Jurandem, ale
106 1,20| wprawdzie teraz o tych wypadkach przed panem de Lorche, natomiast
107 1,21| będąc sami w ukryciu, mieli przed sobą pustą przestrzeń, ułatwiającą
108 1,21| wgłębieniem będzie pomykał przed otoką najgrubszy zwierz
109 1,21| niebezpieczeństwo od turów i żubrów przed których wściekłością łatwiej
110 1,21| albowiem wcale się już przed ludźmi ze swoją miłością
111 1,21| uderzył; jedne poszły na oślep przed siebie, drugie rzuciły się
112 1,21| łowy chybiły. Aż oto ujrzał przed sobą całe stada lekkonogich
113 1,21| inne konie, lecz mając tuż przed sobą te pierwsze ofiary,
114 1,21| Czech Hlawa. Ten dopadł przed nimi i podniósłszy oburącz
115 1,22| księcia Janusza. Na dzień przed wyjazdem dworu przybyli
116 1,22| razem z nimi zanieść skargę przed majestat księcia, prosić
117 1,22| ziemi - i gdyby nie strach przed gniewem króla krakowskiego,
118 1,22| którąśmy nie ze strachu przed królem krakowskim, ale dla
119 1,22| A tyś to nie pomykał przed Jurandem do Szczytna?~-
120 1,23| Rozdział XXIII~Jednakże przed wyruszeniem do Szczytna
121 1,23| jechali dalej w milczeniu - a przed nimi na dwa lub trzy strzelania
122 1,23| i ostrzec księcia, mogę przed całym światem wasze zamiary
123 1,23| ciężko jest pobit i wkrótce przed Bogiem może stanąć, więc
124 1,24| zdołałby już dosięgnąć rycerzy przed granicą, i rzekł:~- Wyślę
125 1,24| którą stara dworka właśnie przed chwilą jej oddała.~- Pójdźże
126 1,24| przepasan. Jeśli zamrze, to przed Bogiem jako miles cinctus
127 1,25| się może na łożu poruszyć. Przed kilku dniami, gdy z łaski
128 1,25| przymierzając, Jurand umarł przed tobą,~to opiekuństwo przeszłoby
129 1,25| lubo postanowił zamilczeć przed nim o tym, co się miało
130 1,25| Lorche przykląkł naprzód przed księżną, potem przed Danusią,
131 1,25| naprzód przed księżną, potem przed Danusią, następnie zaś podniósł
132 1,25| kwiatuszku, ostatni raz przed odjazdem na luteńce - mnie
133 1,25| drogę. Obróciła się jeszcze przed samym odjazdem ku niemu
134 1,26| każdym dniem. Na tydzień przed Wigilią dosiadł po raz pierwszy
135 1,26| machnąć.~Na koniec, na dwa dni przed Wigilią, kazał wymościć
136 1,26| pokochał, więc jej nie opuszczę przed odejściem do Rzymu, bo może
137 1,26| wtóre, dla wielkiego zimna, przed którym łatwiej się było
138 1,26| innego..." Tu mignęli mu przed oczyma: Wilk z Brzozowej
139 1,26| nocleg, ostrzegając ich przed wilkami, które z powodu
140 1,26| pod Sandomierzem rybacy przed Wilią w niewodzie znaleźli:
141 1,26| siedzieli już przy wilii. Przed niektórymi domami chłopcy
142 1,26| szyby szklane, zajaśniał przed nimi wesoło mimo zawiei,
143 1,26| który już był przyjechał przed dwoma dniami, i powitawszy
144 1,26| go!~l odeszła ku księciu, przed którym rękodajni wysunęli
145 1,27| szczekanie psa, wprost zaś przed nimi zamajaczył gruby i
146 1,27| zakrzepłe w ostatnim wysileniu. Przed jedną parą stał człowiek
147 1,27| odjeżdżając, wziąłby ją przed siebie na koń i bylibyśmy
148 1,27| starannie! Nuż Jurand wziął przed siebie na konia Danusię,
149 1,27| przyjechał wytoczyć sprawę przed księcia i szukać jego wstawiennictwa
150 1,27| odpowiada nic i tak myślę, że przed świtaniem nie przemówi.~-
151 1,28| dopiero w drugie święto przed samym południem, ale za
152 1,28| dowód, że to oni - to się przed mistrzem nie zaprą.~A Jurand
153 1,30| jeno, że przysłali po nią przed ślubem i czyby był, czyby
154 1,30| Nagle Jurand zatrzymał się przed młodym rycerzem i utkwiwszy
155 1,30| bagien Spychów, ujrzeli przed sobą dwóch konnych i niskie
156 1,30| jednocześnie na przodzie przed nimi ukazało się sześciu
157 1,30| narożnej izby - i stanął przed nimi ogromny i prawie straszny
158 1,30| Jurand.~- Upokorzyć się przed Zakonem! - rzekł z dumą
159 1,30| żądają tajemnicy z obawy przed odpowiedzialnością i niesławą,
160 1,30| gdyż zatrzymawszy się nagle przed pątnikiem, począł mu się
161 1,30| wam nie przystoi składać przed ludźmi prostego stanu przysięgi,
162 1,30| ptaka; na koniec, stanąwszy przed niewiastą, pochylił się
163 1,30| wyrządzili, przyszli pokłonić się przed krzyżackim płaszczem i błagać
164 1,31| przyjęciu komunii wezwał przed siebie Zbyszka i starego,
165 1,31| mówił, tylko pochylił się przed Zbyszkiem i objął z lekka
166 1,31| starszy rycerz spędził noc.~Przed drzwiami Jurandowej izby
167 1,32| boska moc prowadzi. Szczytno przed wami. To rzekłszy, raz jeszcze
168 1,32| oponę mgły, która zasłaniała przed nim świat. Za tą mgłą krył
169 1,32| zrozumiał, że trzymają go przed bramą przez krzyżacką pychę,
170 1,32| jeden z głazów, które leżały przed przekopem, i rzucić nim
171 1,32| widowiskiem. Kto go dawniej ujrzał przed sobą, ujrzał śmierć, a teraz
172 1,32| jakby mimo woli, ruszył przed siebie koniem, wówczas na
173 1,32| nastała zupełna.~"Nie otworzą przed nocą bramy" - pomyślał Jurand.~
174 1,32| starszym, wyciągnął spiesznie przed siebie lewe ramię i zwróciwszy
175 1,32| ciszy. Na śniegu czerniał przed nim pokutniczy wór i powróz,
176 1,32| gorzka! - Ale i Ciebie przed śmiercią hańbili. Ano, w
177 1,32| od miecza - i powlókł się przed bramę.~Nie zastał jej otwartej,
178 1,32| i komtur każe ci stanąć przed sobą.~Jurand zbudził się
179 2,1 | otworzyły się nagle i stanął przed nimi młodzianek z wygoloną
180 2,1 | której Jurand miał stanąć przed obliczem starosty szczytnieńskiego.
181 2,1 | bali, a który teraz stał przed nimi ze spuszczoną na piersi
182 2,1 | sprawił, że jako pies stoisz przed nami, z powrozem na szyi,
183 2,1 | jeśli się stawi i upokorzy przed nami, tedy wiedzcie, że
184 2,1 | jak stado owiec pierzcha przed wilkiem, który jednym uderzeniem
185 2,2 | milczenia rzekł:~- Danveld stoi przed Bogiem i Bóg go sądzi, a
186 2,2 | moje - odrzekł de Bergow.~- Przed północą zaś bądźcie w kaplicy,
187 2,2 | winy...~- I przyznać się przed całym światem, żeśmy w czasie
188 2,2 | innych dróg; ale gdy stanę przed tym Panem, którego czczę
189 2,2 | począł patrzeć posępnie przed siebie, następnie zaś odpowiedział
190 2,3 | przybyła jednak do Warszawy przed bratem Rotgierem i wzbudziła
191 2,3 | mógł zrozumieć, co zaszło. Przed niedawnym czasem, właśnie
192 2,3 | odpowiedział Krzyżak - i przed niedawnym czasem miałem
193 2,3 | na łowach.~- Danveld stoi przed Bogiem - odparł Rotgier -
194 2,3 | książę. - Choćbyś co ukrył przed ludźmi, nie ukryjesz przed
195 2,3 | przed ludźmi, nie ukryjesz przed Bogiem. Posądzał was w pierwszej
196 2,3 | Boży!~To rzekłszy, rzucił przed nich rycerską rękawicę,
197 2,4 | niepokój.~Więc wieczorem przed bitką wezwał Zbyszka na
198 2,4 | że nie nałgali i przedtem przed Jurandem, i teraz przed
199 2,4 | przed Jurandem, i teraz przed tobą, panie?... Nie wiem,
200 2,5 | którą Krzyżacy na wiele lat przed innymi wynaleźli i zaprowadzili
201 2,5 | kościele, gdzie też po odbytej przed księdzem Wyszońkiem spowiedzi
202 2,5 | tarczą poznali, iż mają przed sobą męża doświadczonego
203 2,5 | kominie. Tam Zbyszko klęknął przed nimi, a gdy ojciec Wyszoniek
204 2,5 | listy, które Rotgier pisał przed walką. Nie zratujesz nikogo,
205 2,6 | mieli wyruszyć w drogę. Lecz przed rozejściem się doświadczony
206 2,6 | mną, bym się nie pohańbił przed nią.~- A nie przysięgałeś
207 2,6 | Ba! opat!...~I zaraz przed oczyma przesunęła mu się
208 2,6 | świecie i od czasu, jak się przed ostatnią bitką w Ciechanowie
209 2,7 | choćby dlatego, by się przed tymże księciem oczyścić.
210 2,7 | orszak nie ukazywał się przed szczytnieńską bramą. Dopiero
211 2,7 | rozległ się odgłos rogu przed basztą odźwiernego. Zygfryd,
212 2,7 | przypomniał sobie jeszcze coś przed odejściem, gdyż spytał:~-
213 2,7 | zgrzebny, w którym stanął przed komturami, lecz pokryty
214 2,7 | ta ostatnia radość, która przed chwilą w nim zadrgała, odbiła
215 2,7 | Zygfryd znalazł się po chwili przed wąskimi drzwiczkami wieży,
216 2,8 | Anny Danuty, a wydało się przed ludźmi dopiero po przyjeździe
217 2,8 | sobie Jagienkę, która tu przed chwilą na koń siadała, i
218 2,8 | kto tu będzie dziewczyny przed Cztanem i Wilkiem bronił!
219 2,9 | dobrze nasycił, spojrzał przed się z powagą i rzekł:~-
220 2,9 | dodał Maćko. - Ni Litwa przed krztem świętym, ni Tatarzy
221 2,9 | nowe widoki otworzyły się przed oczyma młodego paliwody. "
222 2,9 | dostać od niego Jagienkę. Przed północą jednak omdlał z
223 2,10| długo w klasztorze, ale przed dwoma tygodniami wyjechał
224 2,10| nawet i niebezpieczeństwa. Przed dwoma dopiero tygodniami
225 2,10| zawzięli?~- Wilkowie cię przed Cztanem obronią.~- Boję
226 2,10| ludzką postacią, którą pędził przed sobą na powrozie. Wypadli
227 2,11| jego strzemię, patrzał zaś przed się tak zuchwale, jakby
228 2,11| nietrudna, tak że jeszcze przed zachodem słońca ujrzeli
229 2,11| że całkiem ozdrowieje, i przed kilku dniami wyruszył w
230 2,11| wiadomość, że opat zmarł przed tygodniem.~Zmarł przed tygodniem,
231 2,11| zmarł przed tygodniem.~Zmarł przed tygodniem, ale wedle ówczesnego
232 2,11| nuż ogarnęła go skrucha przed śmiercią? Że zapisał coś
233 2,11| przy tym cieszyło ją, iż ma przed sobą człowieka, który mógł
234 2,11| będziecie go mogli obaczyć, bo przed miesiącem już do Gdańska
235 2,11| widocznie, że Lichtenstein, przed którego oczyma nic nie mogło
236 2,11| rozmówić. Zdarzyło się też, iż przed sześciu tygodniami jeździł
237 2,11| dla cudzoziemskich gości przed wyruszeniem na wojenną wyprawę.
238 2,11| dzierży...~- I maca nim przed sobą, jakby była noc - dodał
239 2,11| niezmiernie powoli, szukał przed sobą kosturem drogi.~Był
240 2,11| stępaka i zatrzymawszy się tuż przed dziadem, poczęła szukać
241 2,11| Dziad też, usłyszawszy przed sobą tupot koński i gwar,
242 2,11| koński i gwar, wyciągnął przed siebie kostur i podniósł
243 2,11| rzuciwszy kostur, padł przed nią na kolana z wyciągniętymi
244 2,11| niepokojem, mieli bowiem przed sobą jawny dowód tego braku
245 2,11| z głosu, sądził, iż stoi przed dziewczyną, tymczasem dłoń
246 2,11| omackiem, błądząc i szukając przed sobą kijem drogi, o głodzie,
247 2,11| poprzednio od Czecha, że Jurand przed wyjazdem nakazał wszystkim
248 2,11| im się, żeby pocierpiał przed śmiercią tyle, ba! i więcej,
249 2,12| puste jamy oczu i wyciągnął przed się krucyfiks.~Nastało milczenie.
250 2,13| taki, ze gdy o męża chodzi, przed żadną męką się nie wzdrygnie,
251 2,13| razie czego przyjedziecie tu przed nimi. Mają przez kogo innego
252 2,14| mógł usprawiedliwić się przed nim, że nie został w Spychowie
253 2,14| dam znać. Wiem, że jeszcze przed naszym wyjazdem do Szczytna
254 2,14| spuściwszy powieki, stała tak przed nim podobna do kwiatu jabłoni,
255 2,14| żyłach, nie mógł obronić się przed jej urokiem. Teraz chwyciła
256 2,14| skłonił się raz jeszcze przed przytwartym błoniastym oknem -
257 2,15| pruską przegrodę", gdyż przed kilku dniami był w Warszawie,
258 2,16| Maćka, który był dopiero przed dwoma dniami przyjechał.
259 2,16| namiocie, usprawiedliwił się przed nim wyraźnym rozkazem Jagienki.~
260 2,17| to nie ucieknie Niemiec przed Żmujdzinem ani też go nie
261 2,17| gotowi byli pochylić głowy przed Krzyżem, byle tego Krzyża
262 2,17| rozmawiając, doszli do namiotu, przed którym płonął duży, podsycany
263 2,17| nimi i Hlawa, pokładli się przed ogniem na skórach.~Za czym,
264 2,17| ujrzawszy, że Zbyszko siedzi przed płomieniem, otoczywszy ramionami
265 2,18| dojrzeć i w porę cofnąć się przed bitwą. Młody rycerz rad
266 2,18| gościniec idący od przewozu przed wyspą do środka kraju. Tam
267 2,18| nic podobnego nie widział. Przed nim jechał gęsty zastęp
268 2,18| prostactwo, zrywają się i idą przed się zwierzęta, a nawet kamienie
269 2,19| a na nich zapas kół, że przed oddziałem idzie w odległości
270 2,19| dziwno, że tam bór zamyka się przed nami i że ich nie widać
271 2,19| mieczami tak zażarcie, iż przed kopytami końskimi leżał
272 2,20| otrzymał, a oni zaś biegli przed nim na kształt stada jeleni,
273 2,20| obrony, jeno do ucieczki przed strasznym mężem. Kilku wpadło
274 2,20| rzekłszy, kazał przywieść przed ognisko pana de Lorche,
275 2,21| rozkazu Zbyszka zawiedziono go przed ognisko, dano jeść i pić,
276 2,21| pobożny pielgrzym nie cofa się przed żadnym umartwieniem.~- Gadaj,
277 2,21| księżnie mazowieckiej. Może przed owym pismem uciekał, gdyż
278 2,21| go znaleziono na śniegu przed wieżą całkiem bez duszy.
279 2,21| fortecy, do której ciągnęliśmy przed oną nieszczęsną bitwą.~-
280 2,22| pokrzepić jadłem i snem. Przed spoczynkiem zapowiedział
281 2,22| duszy prócz wielkiego tura, przed którym jednakże nie umykał,
282 2,22| czarniawe po brzegach dołki.~Przed bystrymi Zbyszkowymi oczyma
283 2,22| dość daleko od siebie numy. Przed jedną z nich siedziało na
284 2,22| na kłodzie dwóch rycerzy, przed drugą - barczysty, czerwonowłosy
285 2,22| posiniałe usta - i spoglądał przed się jakby nie całkiem przytomnie.~-
286 2,22| już ukończone, zjawił się przed numą, dzierżąc za kark służkę
287 2,23| bo droga i trud niemały przed wami.~To rzekłszy, poszedł
288 2,23| ale zaledwie złożył zapas przed Zbyszkiem, Maćko odwołał
289 2,23| razie czego przyjedziecie tu przed Zbyszkiem i przed Maćkiem,
290 2,23| przyjedziecie tu przed Zbyszkiem i przed Maćkiem, bo, powiada, mają
291 2,23| Powiadasz, że kazała ci wracać przed nami z nowiną, a potem odwieźć
292 2,23| Ano! to może byś i ruszył przed nami. Staremu Jurandowi
293 2,23| Zbyszko, który strażował przed chatą i nie mógł spać, a
294 2,23| mówić:~- Wezmę ją jutro przed się na koń i tak pojedziem -
295 2,24| rzucił się w jednej chwili przed nią na kolana, chwycił jej
296 2,24| miłosierny.~I wyskoczył z izby. Przed drzwiami potrącił starego
297 2,24| rozporządzenia, ale zaledwie spojrzał przed siebie, gdy nagle stanął
298 2,24| berdyszów. Ale Maćko stał oto przed Arnoldem pieszo, sam jeden,
299 2,24| trzeba mu będzie stanąć przed mistrzem i marszałkiem,
300 2,24| Albo to mało mamy czasu przed sobą? Gdy z pasowanym rycerzem
301 2,24| których ciekawość przywiodła przed chatę, ujrzawszy na wpół
302 2,24| przez chwilę, czy chorą przed się wziąć na siodło i trzymać
303 2,24| ruszymy do Malborga, gdzie przed mistrzem naprzód musicie,
304 2,25| chciał koniecznie znacznie przed "panami" przybyć do Spychowa,
305 2,25| niedoli.~Często też stawała mu przed oczyma rumiana jak jabłuszko
306 2,25| bezdrożem przez bór, wprost przed siebie jak sierpem rzucił.
307 2,25| przeciągnął, gwiazdami. Puszcza przed nimi zdawała się nie mieć
308 2,25| nigdzie, i na dziesięć dni przed Bożym Ciałem stanął w Spychowie.~
309 2,25| powiedział jej wszystko, co przed takim uczynkiem powiedzieć
310 2,25| może już za życia został?~- Przed Bogiem jest już za życia,
311 2,25| Spychowa, rzekł:~- Stoi przed wami, panie, ten piekielnik,
312 2,25| oka za barki i przywiedli przed starca, a ów wyciągnął rękę,
313 2,26| zawrócił, a tamten pojechał przed siebie z jakąś dziką skamieniałością
314 2,26| Zgorzelice, tego nie mogła przed sobą zaprzeć! Nie! Wiedział
315 2,26| oznajmić, zawołał:~- Człowiek przed wami wisi nade drogą! Czech
316 2,26| co to jest.~Hlawa skoczył przed siebie, a po chwili powrócił
317 2,26| wisi! - zawołał, osadzając przed Jagienką konia.~- W imię
318 2,27| właśnie na kilka godzin drogi przed Spychowem padł znów na jego
319 2,27| Nic, jeno szczęśliwość przed tobą. Ej, com się naszukał!...
320 2,27| wielkiej, polnej ciszy.~Danusia przed samym końcem litanii otworzyła
321 2,28| przez Tolimę i macający przed sobą koszturem. Łatwo go
322 2,28| Zbyszka, wyciągnął kosztur przed siebie na znak, że chce
323 2,28| także i tę niemą skargę przed Bogiem, wymowniejszą od
324 2,29| dni poprzednich i raźniej przed się spoglądał. Ucieszył
325 2,30| który przybył na dzień przed nimi. Stało się to takim
326 2,30| giermka i niebawem, jeszcze przed zachodem słońca, z nim powrócił.
327 2,30| małżonką.~- Tutejsi księstwo przed królem i przed księciem
328 2,30| księstwo przed królem i przed księciem Januszem przybywają -
329 2,31| Dobrze. Przyjdźcie jutro przed wyjazdem na łowy, to będę
330 2,31| jej widok, więc klęknął przed nią i objąwszy rękoma jej
331 2,31| Młodzian odwrócił się i ujrzał przed sobą Jagienkę. Zajęty poprzednio
332 2,31| jakby rosą. Po czym stali przed sobą w milczeniu, bo choć
333 2,31| łakomie, a raz, gdy zmieniał przed księżną misę, spostrzegł
334 2,31| wasza miłość rozmawiała przed ucztą, jest śmiertelna,
335 2,31| gdyż Czech, który jeszcze przed nimi na zamek pośpieszył,
336 2,31| dzieje. Chwalił się on sam przed księżną, iż dopisał, że: "
337 2,32| krzyżackiej i dlatego nie ukrywał przed Zbyszkiem. z jakiej przyczyny
338 2,32| cały. Już za poprzedniego przed Jungingenem mistrza, Konrada
339 2,33| W tej, że zakryte są przed oczyma ludzkimi sądy i wyroki
340 2,33| wasze miłoście widzicie przed sobą po lewej ręce - mówił -
341 2,33| się Zyndramowi, iż widzi przed sobą całe miasto. Były tam
342 2,33| w nim ciągle jak w ulu. Przed gmachami, w przejściach,
343 2,34| Pamiętasz, jak to rycerstwo przed katedrą na Wawelu przede
344 2,35| przestrzegali bowiem gości przed zapalczywością Polaków: "
345 2,35| wnet tasak i położyła go przed Arnoldem, ale on, czy to
346 2,38| i przeszło.~Ale jeszcze przed jego wyjazdem toczyły się
347 2,38| taki, powiadam, co by się przed Niemcami nie tylko nie chował,
348 2,38| skoczywszy ku Jagience, padła przed nią na kolana i ukryła twarz
349 2,39| niebieskie oczy, jakby chcąc przed rozstaniem napatrzyć się
350 2,39| jakie zwykle wypowiada się przed długą podróżą: "Ostańcie
351 2,39| Wprawdzie co innego mówił przed niedawnym czasem Zbyszkowi -
352 2,40| spojrzał z okrutną zuchwałością przed siebie, jakby chciał rzec
353 2,40| zjedna, jeśli Bogdańca będzie przed Cztanem bronił. Potykali
354 2,40| modrzewiowe belki zrębione przed dwustu albo i więcej laty
355 2,40| niemieckich ubezpieczał go strach przed potęgą Królestwa i męstwem
356 2,41| gdyż Maćko nie śmiał się go przed jakimś rokiem albo i półtora
357 2,41| się Wilkowi przygodziło? Przed kłodą, którą z wałów stoczą,
358 2,41| Mediolanie kuta. Jeszcze przed rokiem była cośkolwiek na
359 2,42| gdy ogarniała go bojaźń przed potęgą sąsiedzką. Lecz Maćko,
360 2,42| jednak słyszała już była przed przybyciem Maćka o zburzeniu
361 2,42| jak tam dokaże tego, co przed się zamierzył, znów Niemców
362 2,42| czuprynie i zakrzyknął im przed przyłapem, na którym właśnie
363 2,43| męstwa, którzy nieraz klękali przed nią, ślubując jej wierność
364 2,43| jednak do niej nawet sama przed sobą, a przed Zbyszkiem
365 2,43| nawet sama przed sobą, a przed Zbyszkiem taiła ją jak najstaranniej
366 2,44| na dziewanny, które rosły przed domem, i począł spoglądać
367 2,44| Jagienka i Zbyszko wyszli także przed dom, radośni, szczęśliwi
368 2,45| Niebo otworzyło się wówczas przed starym rycerzem, miał już
369 2,45| Bogdańca rano skoczyć i przed południem do Jaśka i Maćka
370 2,46| zamku swoim siedzące". A przed Jagienką przyklękali nieraz
371 2,48| chwili wszystkie dzieci przed Zbyszka i sama poczęła się
372 2,48| dobrzyńskiej, choć była już przed laty wykupiona, i o sporach
373 2,48| takie same łowy nakazywał przed każdą większą wyprawą na
374 2,48| Zbyszko i Jagienka siedzieli przed bramą kasztelu, zażywając
375 2,48| nieznany człowiek, osadził go przed bramą, cisnął coś na kształt
376 2,49| do którego schronił się przed burzą, zasiadała rada wojskowa,
377 2,49| zasiadała rada wojskowa, przed którą zdawano sprawę ze
378 2,49| powinność kruszyć przeszkody przed wojskiem i bić nieprzyjaciela,
379 2,49| ciekawości wytoczył zaraz przed sąd Zawiszy sprawę stryjka
380 2,50| przeszło mili niemieckiej.~Przed południem przyszedłszy wojska
381 2,50| prawej zaś jezioro Lubeń, przed wojskami zaś otwierała się
382 2,50| ści-głych koniach gońców hen, przed się, w stronę Grunwaldu
383 2,50| wojenna udali się do namiotu. Przed nim zaś zgromadziło się
384 2,50| dlatego, aby polecić się Bogu przed dniem stanowczym, już, aby
385 2,50| istotnie. Jagiełło wzdrygał się przed wojną, zwłaszcza z ludźmi,
386 2,50| relikwie, że myśl cofa się przed nimi przerażona. W całym
387 2,51| wyjść z drugą i król wyszedł przed namiot, aby rozprostować
388 2,51| skończonej mszy wyszedł znowu przed namiot, mógł już własnymi
389 2,51| których kilkunastu sprowadzono przed mistrza, zaświadczyli, iż
390 2,51| radością, gdy nagle znalazł się przed nieprzyjacielem i gdy widok
391 2,51| już dłużej wątpić, że tkwi przed nim główna armia.~Ale na
392 2,51| zaprzysiągł, że każe nosić przed sobą dwa nagie miecze, dopóki
393 2,51| Szeregi rozstąpiły się przed nimi, oni zaś, zsiadłszy
394 2,51| koni, stanęli po chwili przed wielkim królem i skłoniwszy
395 2,51| rwały ze wszystkich sił przed siebie; jeźdźcy, wymachując
396 2,51| zetrzeć i zdruzgotać wszystko przed sobą.~Ziemia jęczała i gięła
397 2,51| karki końskie i wyciągnąwszy przed się włócznie, ruszyli.~*~
398 2,51| mimo woli koma, spoglądał przed się niepewnie i nim się
399 2,51| rycerzy polskich i szli przed się w zgiełku i ciasnocie,
400 2,51| Adelsbacha. Kunc, gdy ujrzał przed sobą wielkoluda z krwawym
401 2,51| wreszcie poczęli się cofać przed nim przerażeni Niemcy, w
402 2,51| jakąś poczwarę leśną mają przed sobą.~Jednakże setki, a
403 2,51| śpiewaniem, gdy nagle ujrzały przed sobą srogą rzeź i Polaków
404 2,51| Lecz wcześniej jeszcze, przed trzecią linią polską, która
405 2,51| nich zachwiała się jeszcze przed spotkaniem, ale zawstydzona
406 2,51| Wielkopolski i Ślązacy, którzy przed wojną schronili się do Królestwa,
407 2,51| sam wielki mistrz leciał przed nimi w białym szerokim płaszczu,
408 2,51| sobą, dając sobie ostatni przed śmiercią pocałunek; niektórzy
409 2,51| że póty dwa miecze każe przed sobą nosić, póki obu w krwi
410 2,51| zbrojach, zdradził ich obecność przed pościgiem. Padli wraz wszyscy
411 2,51| jeńcami, kazał go stawić przed sobą i zdjąwszy hełm z głowy,
412 2,51| tak chciał!" Stawiano też przed majestatem pana przedniej
413 2,51| jeńców, którzy klękając przed majestatem, błagali o miłosierdzie
414 2,51| pobojowisko, gdy poczęto zwozić przed nich ciała poległych wodzów.
415 2,51| Jungingen i położyli je przed królem, a ów westchnął żałośnie
416 2,51| patrzył jakby w zdumieniu przed siebie i w końcu spytał:~-
417 2,52| wyjść z drugą i król wyszedł przed namiot, aby rozprostować
418 2,52| skończonej mszy wyszedł znowu przed namiot, mógł już własnymi
419 2,52| których kilkunastu sprowadzono przed mistrza, zaświadczyli, iż
420 2,52| radością, gdy nagle znalazł się przed nieprzyjacielem i gdy widok
421 2,52| już dłużej wątpić, że tkwi przed nim główna armia.~Ale na
422 2,52| zaprzysiągł, że każe nosić przed sobą dwa nagie miecze, dopóki
423 2,52| Szeregi rozstąpiły się przed nimi, oni zaś, zsiadłszy
424 2,52| koni, stanęli po chwili przed wielkim królem i skłoniwszy
425 2,52| rwały ze wszystkich sił przed siebie; jeźdźcy, wymachując
426 2,52| zetrzeć i zdruzgotać wszystko przed sobą.~Ziemia jęczała i gięła
427 2,52| karki końskie i wyciągnąwszy przed się włócznie, ruszyli.~*~
428 2,52| mimo woli koma, spoglądał przed się niepewnie i nim się
429 2,52| rycerzy polskich i szli przed się w zgiełku i ciasnocie,
430 2,52| Adelsbacha. Kunc, gdy ujrzał przed sobą wielkoluda z krwawym
431 2,52| wreszcie poczęli się cofać przed nim przerażeni Niemcy, w
432 2,52| jakąś poczwarę leśną mają przed sobą.~Jednakże setki, a
433 2,52| śpiewaniem, gdy nagle ujrzały przed sobą srogą rzeź i Polaków
434 2,52| Lecz wcześniej jeszcze, przed trzecią linią polską, która
435 2,52| nich zachwiała się jeszcze przed spotkaniem, ale zawstydzona
436 2,52| Wielkopolski i Ślązacy, którzy przed wojną schronili się do Królestwa,
437 2,52| sam wielki mistrz leciał przed nimi w białym szerokim płaszczu,
438 2,52| sobą, dając sobie ostatni przed śmiercią pocałunek; niektórzy
439 2,52| że póty dwa miecze każe przed sobą nosić, póki obu w krwi
440 2,52| zbrojach, zdradził ich obecność przed pościgiem. Padli wraz wszyscy
441 2,52| jeńcami, kazał go stawić przed sobą i zdjąwszy hełm z głowy,
442 2,52| tak chciał!" Stawiano też przed majestatem pana przedniej
443 2,52| jeńców, którzy klękając przed majestatem, błagali o miłosierdzie
444 2,52| pobojowisko, gdy poczęto zwozić przed nich ciała poległych wodzów.
445 2,52| Jungingen i położyli je przed królem, a ów westchnął żałośnie
446 2,52| patrzył jakby w zdumieniu przed siebie i w końcu spytał:~-
|