Tom, Rozdzial
1 1,1 | do czasu na gospodarza, aby napełniał stągiewki.~- Toście,
2 1,1 | chęcią dwadzieścia skojców, aby nieprzyjaciół imienia Chrystusowego
3 1,2 | do kościoła przyjdziemy, aby dzień z Bogiem zacząć.~-
4 1,2 | zamiar udać się do opactwa, aby dostatek zdobyty na wojnie
5 1,2 | okręcał się nieco na miejscu, aby lepiej mogli mu się przyjrzeć.~-
6 1,3 | prawa noga im ochromieje, aby uznali grzechy swoje". -
7 1,4 | ale sama nie otworzę, aby Świętego nie urazić. Niech
8 1,4 | rzekł półgłosem, tak jednak, aby go najbliżsi słyszeli:~-
9 1,5 | osobą, upoważnił posła, aby w jego imieniu trzymał do
10 1,5 | Władysław prosił ich po cichu, aby na turnieju nie nacierali
11 1,5 | na powrót na państwo, ale aby to uczynić, trzeba się było
12 1,5 | dzikiego" księcia Litwy, aby wraz z nim skłonić do stóp
13 1,5 | spoglądali na postać królowej, aby z jej kształtów wywnioskować,
14 1,5 | dopuszczając nawet myśli, aby ów głos mógł być nie wysłuchanym,
15 1,5 | Malborga wróci, nie daj Bóg, aby swoją własną sczezł śmiercią".
16 1,5 | wszystko, co było w jego mocy, aby winę Zbyszka umniejszyć.
17 1,5 | dołożył wszelkiej gorliwości, aby jak najprędzej list oddać
18 1,5 | czym udał się do Zbyszka, aby mu szczęśliwą nowinę zwiastować.~
19 1,5 | o rycerskiej powinności, aby nie okazać Danusi zdumienia
20 1,6 | jednak od surowego rozkazu, aby powstrzymano się od wszelkich
21 1,6 | ludziom rzeczą niepodobną, aby Bóg zabrał przedwcześnie
22 1,6 | Niektórzy nie wierzyli jednak, aby się mogła stać rzecz tak
23 1,6 | przewidywaniu strat śluby pobożne, aby Jagiełło pozostał na Królestwie,
24 1,6 | ją do Bogdańca powiezie, aby się własnego potomstwa doczekać,
25 1,6 | waszemu bratankowi głowę utnę, aby się Lichtensteinowi pochlebić,
26 1,6 | Stanisława ze Skarbimierza, aby do ciebie z Panem Bogiem
27 1,6 | Taczewa udali się do niego, aby przedstawić moc obyczaju
28 1,6 | biegłym we wszelakim zakonie, aby mógł siły jego nie uznać.
29 1,7 | chciał wracać do Bogdańca, aby być pochowanym wedle ojców
30 1,8 | też rycerze zmawiali się, aby uczynić wspólną na Spychów
31 1,8 | walkach bywał zwycięzcą, aby wyzwał Juranda na udeptaną
32 1,10| wojny wracacie? Zdrowiście aby?~- Z wojny. Co nie mam być
33 1,11| odwróciła się całkiem do Maćka, aby przez to okazać, że tylko
34 1,11| przybrał się jak najpiękniej, aby w ten sposób cześć Zychowi
35 1,11| korzystając ze sposobności, aby okazać, że i dziedzice Bogdańca
36 1,12| żelazny czepiec z drutu, aby niedźwiedź nie mógł mu obedrzeć
37 1,12| sprowadzić księdza z Krześni, aby tę chałupę poświęcił. Nie
38 1,12| bardziej trzeba mu jechać, aby się dowiedzieć, co to za
39 1,12| lecz był już zbyt blisko, aby mógł ratować się ucieczką,
40 1,12| rękę w kudły niedźwiedzie, aby przekonać się, czy zwierz
41 1,15| podjąć, cześć mu wyrządzić, aby i on cię umiłował. Następnie
42 1,15| rękę - alem przyjechał, aby się wam, dobrodziejowi mojemu,
43 1,15| świecie lepszego sposobu, aby go popchnąć do Jagienki.~
44 1,16| uxorem wybierać, masz baczyć, aby była bogobojna, dobrych
45 1,16| obrócił go ku przodowi, tak aby łatwo było chwycić za rękojeść
46 1,17| natychmiast parobka do Krześni, aby dowiedział się, czy w gospodzie
47 1,17| rozumiecie?~- Dałby Bóg. aby się to stało! - odrzekł
48 1,17| Krakowie i na Łysą Górę, aby się drzewu Krzyża Świętego
49 1,17| no... i wiecie!...~- Żywi aby? - zapytał Maćko.~- Żywi,
50 1,18| komu w Zgorzelicach powie, aby urazę zmniejszyć i starą
51 1,18| i posłałam go Zbyszkowi, aby mu służył i strzegł go w
52 1,18| nie dlatego wprawdzie, aby go ugodzić, ale by w ten
53 1,18| teraz do jego strzemienia, aby mu pomóc zsiąść z konia,
54 1,19| chwili rzekł do Turczynka, aby mu ją podał.~I owinąwszy
55 1,19| ja do drogi przywlokłem, aby czekać na zmiłowanie i pomoc
56 1,19| kiwnął na nieznajomego, aby się przybliżył.~- Spod Malborga
57 1,19| dwieście, i na mniej, tańsze, aby i ubodzy ludzie mogli je
58 1,19| zbieram, do Rzymu odwożę, aby się z czasem na nową wyprawę
59 1,19| się wolę nie pokazować, aby go do grzechu i bluźnierstw
60 1,19| udał się nawet do niego, aby dać na dwie msze, z których
61 1,19| zaklinał go po niemiecku, aby się chrześcijańskiej krwi
62 1,19| dworach, gospodach i miastach, aby koni nie zniszczyć. W Łęczycy
63 1,19| trzeba z nimi skończyć, aby zaś dłużej nie szarpali
64 1,19| ziemie klasztorowi w Łowiczu, aby zakupić dwadzieścia dwa
65 1,19| mogło, a nie słyszałem, aby przyjeżdżał. Bawią też u
66 1,19| zatrzymał się w gospodzie, aby wdziać na się zbroję i wjechać
67 1,19| Czech splunął w garście, aby mu się nie ślizgało w nich
68 1,19| dziedzic Kropiwnicy nie myślał, aby wojna była tak bliska. Gadają
69 1,19| skinął na swego Czecha, aby ją podjął ostrzem kopii.~
70 1,19| zawołał znów Sanderusa, aby wytłumaczył lotaryńskiemu
71 1,20| i okazałe uroczystości, aby potykać się właśnie wobec
72 1,20| ich w pogaństwie utrzymać, aby powód do wojny mieli.~-
73 1,20| Turobojach musiał użyć powagi, aby cudzoziemca od zbytniej
74 1,20| de Lorche, dał mu znak, aby siadł koło niego. Naprzeciw
75 1,20| powiedziawszy, wyszła z Danusią, aby się na koń przybrać. Zbyszko
76 1,20| Zakonowi zawziętość. Bóg daj, aby niemiecki miecz całe to
77 1,21| rzędem na skraju polany, tak aby będąc sami w ukryciu, mieli
78 1,21| lubo wezwany przez księcia, aby zajął miejsce po prawej
79 1,21| prawej jego stronie, prosił, aby mu wolno było zostać dla
80 1,21| przyciszonym głosem, tak aby przez nią tylko mógł być
81 1,22| przywołał swego Czecha, aby mu podziękować i wynagrodzić.
82 1,22| się do księcia z prośbą, aby pozwolił jej zabawić w puszczańskim
83 1,22| zostają, pozostał także, aby towarzyszyć im w drodze
84 1,22| długo bawił między Krzyżaki, aby mimo wszystkiego, co na
85 1,22| pole słynnego wojownika, aby przekonać się, czy rzeczywiście
86 1,22| zakonni, przedarł się do nich, aby razem z nimi zanieść skargę
87 1,22| upominać się u księcia, aby raz przecie uczynił sprawiedliwość
88 1,22| chcecie? Zali mam mu rozkazać, aby się nie bronił, gdy się
89 1,23| tylko dać ochędożne szaty, aby ich za prawych Jurandowych
90 1,23| zechce może zobaczyć księcia, aby się na nas poskarżyć, a
91 1,23| ani tej waszej bojaźni, aby się nie wydało, że dziewka
92 1,23| z kuszy szły ich poczty, aby torować drogę, która stała
93 1,23| strzemionach i rzekł tak głośno, aby go wszyscy czterej zakonnicy
94 1,23| on!~- Pochowajcie noże, aby się nie spłoszył - mówił
95 1,24| nawet na drogę półżartem, aby wziął jakie żelaziwo, bo
96 1,24| pokołaczą, ów jednak, bojąc się, aby rycerze nie przejechali
97 1,24| wysłać pościg za Krzyżakami, aby ich w łańcuchach odesłać
98 1,24| wszelako pismo do mistrza, aby zasię wiedział, co oni tu
99 1,24| widział, że mrugali na niego, aby powiedział, że Jurand pierwszy
100 1,24| byłby w Lichtensteina bił, aby mu pióra ze łba zedrzeć,
101 1,24| popuści, wówczas dopilnujem, aby wszystko wedle zwykłego~
102 1,25| krzyżackie macie, mistrz po to, aby mnie zjednali, a oni mnie
103 1,25| napiszę i to też dodam, aby innych posłów wybierał,
104 1,25| do Warszawy przyjedzie, aby upaść pani do nóg i o łaskę
105 1,25| dziewczynę za którego z sąsiadów, aby reszty dni pomiędzy swoimi
106 1,25| Zbyszku nie było co i myśleć, aby mógł do Spychowa jechać,
107 1,25| spomiędzy przysłanych ludzi, aby go o nieszczęście spychowskie
108 1,25| modlił się z całej duszy, aby rychło mógł powstać i z
109 1,25| zrazu nic nie mówi. Lepiej, aby go nowina nie oparzyła jak
110 1,25| zachować tajemnicę, tak aby w domu żywa dusza o tym
111 1,25| Rozumiałem, że będzie lepiej, aby było dwóch świadków ślubu,
112 1,25| nie oderwała jej od niego, aby ją przebrać na drogę.~Tymczasem
113 1,26| i rzekł:~- Nie daj Bóg, aby tam Jurand był gdzie w drodze.
114 1,26| przeciwić, z takowej przyczyny, aby zaś smutku i płakania jej
115 1,26| rękodajni wysunęli już krzesło, aby mógł na nim zasiąść. Przedtem
116 1,27| więc odrzekł:~- Daj Bóg, aby tak było, jako mówisz.~A
117 1,27| ich, bo rad łapał ludzi, aby z nimi "ugwarzyć". Mieli
118 1,28| przebiegłych ludzi do Prus, aby się w Szczytnie i Insborku
119 1,29| ktoś nasłany w tym celu, aby tych ludzi przestrzec na
120 1,29| Spychowa Sanderusa do Szczytna, aby ową niewiastę odszukał i
121 1,30| Pan Jezus zesłał mi myśl, aby się księżnie pokłonić i
122 1,30| rozkazał nam wyraźnie, aby rozmowa z wami odbyła się
123 1,30| zbóje i zapewne dlatego, aby wziąć od was okup bogaty...
124 1,30| okup za pana de Bergowa, aby mieć czym zbójom zapłacić.~-
125 1,30| zbyt mojej cierpliwości, aby zaś nie pękła.~A pątnik
126 1,31| słyszał i żem rozkazał, aby tu dla tego młodego rycerza
127 1,32| Zbyszko by nie pożałował, aby choć kości wykupić. A na
128 2,1 | do góry oba ramiona, tak aby przewodnik mógł dobrze obejrzeć
129 2,1 | Danveld zaprosił ich umyślnie, aby patrzyli na jego tryumf
130 2,1 | Inni zaś jęli wołać o piwo, aby dzień stał im się jeszcze
131 2,1 | począł krzyczeć tak głośno, aby zagłuszyć gwar panujący
132 2,1 | jak wobec nas wszystkich, aby zaś byli świadkowie naszej
133 2,1 | diabelskiego psa wypuścisz, aby znów kąsał?~- Nie tak ci
134 2,1 | poczęli nawoływać innych, aby chronili się za nimi, ci
135 2,1 | lewą ręką krew z twarzy, aby nie ćmiła mu wzroku, zebrał
136 2,2 | ranni?~- Trupy na śniegu, aby zesztywniały, zanim porobią
137 2,2 | i nie wytracisz ich tak, aby i imię nie zostało - tedy
138 2,2 | nowicjuszów pod pozorem, aby dopilnowali roboty trumien
139 2,2 | jedna jest tylko rada, aby żadna żywa dusza nie dowiedziała
140 2,2 | postawił warunek Jurandowi, aby nie tylko sam stawił się
141 2,3 | zarazem księcia płockiego, aby uczynił również to samo
142 2,3 | a po wtóre dlatego, że aby zmierzyć się z potęgą Jagiełły,
143 2,3 | przez nich samych wezwany, aby zobaczył, czy dziewczyna,
144 2,3 | całym pograniczu zbójów, aby od nich córkę wykupić?~-
145 2,5 | i posypano go popiołem, aby nogi walczących nie grzęzły
146 2,5 | się i szedł przez kaplicę, aby przywdziać zbroję w izbie
147 2,5 | gwarzyło między sobą: "Daj Bóg, aby się nasz nie dał!"~Dzień
148 2,5 | nieco popiołu ze śniegiem, aby toporzysko nie ślizgało
149 2,5 | nad nim, broni się tylko, aby jak najbardziej opóźnić
150 2,5 | podnosił coraz wyżej nad głowę, aby ją jeszcze i jeszcze uchronić.~
151 2,5 | obuchem między łopatki, aby się też wykopyrtnął".~Zbyszko
152 2,5 | myśli o niczym więcej, tylko aby go dosięgnąć szponami. Pomimo
153 2,5 | musiał się cofnąć nagle, aby nie upaść. I od tej pory
154 2,6 | trzeba ich prędko ratować. Aby zaś i ciebie zła przygoda
155 2,6 | Juranda. Proszę tedy mistrza, aby pilnie jej szukać nakazał
156 2,6 | także pewnie i dlatego, aby tamtejszych rycerzy pozywać.
157 2,6 | Jadę z tym oto rycerzem, aby go z ich rąk wyrwać.~- To
158 2,7 | wysłał natychmiast pachołka, aby się dowiedział, kto przybył.~
159 2,7 | brodą widocznie w tym celu, aby usta nie pozostały otwarte.
160 2,8 | niego, przyśpieszył kroku, aby przyjezdnych powitać i ofiarować
161 2,8 | nie będzie także bez tego, aby Zbyszko, jako .Jest chłop
162 2,8 | pokłonić kazał, i dajże Boże, aby ci to za pociechę starczyło".~
163 2,9 | Bogiem, i z ludźmi pojednać, aby zaś nie tylko żywota, ale
164 2,10| prostym niepodobieństwem, aby mógł istnieć drugi równie
165 2,11| krokiem ku domowi tkacza, aby Jagience opatową śmierć
166 2,11| winem na noc przy łożu, aby w razie bezsenności mieć
167 2,11| przechodziło przez rozum, aby i ją, i Sieciechównę zostawić
168 2,11| leżał Jurand, bojąc się, aby nie zamarł we śnie.~- Nie
169 2,11| począł błagalną modlitwę, aby Zbawiciel świata wrócił
170 2,11| że Maćko wzywa go po to, aby zapytać o Juranda, rzekł,
171 2,11| szczyt-nieńskiemu przykazał, aby wszystkich jeńców i więźniów,
172 2,11| zapłonął i wymógł na bracie, aby urzędnika zakonnego ze Zbyszkiem
173 2,13| ducha trzeba do Zbyszka, aby go przez Jurandównę na hak
174 2,14| poszła z nim do Juranda, aby mu nowiny oznajmić. Zastała
175 2,14| chciał Rotgierowi zanieść, aby jej niewinną krew wypił,
176 2,14| jej nóg i całować stopy, aby jej cześć oddać tym większą,
177 2,14| daj mu wspominek na drogę, aby się pod twoim znakiem potykał -
178 2,14| którzy zeszli umyślnie, aby mu udzielić rad na drogę.~-
179 2,15| przykład Kowno, zniszczył, aby nie stały się oparciem Krzyżakom,
180 2,16| jako najprędzej zawiadomić, aby wraz jechała precz ze Spychowa,
181 2,16| sługa panny, przeto dbam, aby jej hańba nie spotkała.~
182 2,16| trzeba im zapowiedzieć, aby zaś byli gotowi.~I wyszli.
183 2,17| broni poskładane blisko, tak aby w danym razie łatwo było
184 2,17| samego mistrza na piśmie, aby mi Danuśkę wydali?~- Powiadali
185 2,17| gdzie mają się zasadzić, tak aby niespodzianie uderzyć na
186 2,18| poprzednio wódz wydał rozkaz, aby przeprawa odbyła się w jak
187 2,18| Zbyszko wstecz ku wyspie, aby zaskoczyć ludziom zamkowym,
188 2,18| zobaczym, daj Bóg tylko, aby nie zrzedniał choć do południa.~
189 2,18| dwóch albo trzech naprzód, aby który pierwszy obaczy Niemców,
190 2,18| odrzekł:~- Pilnujcie i wy, aby tak było. Rycerz, jeśli
191 2,18| wysunął się na czoło oddziału, aby wydać ostatnie rozporządzenia
192 2,18| powtórzył im jeszcze raz, aby jeśli wśród pieszych knechtów
193 2,18| wyrównany tylko o tyle, aby wojska i wozy od biedy mogły
194 2,18| Zbyszko miejsce na zakręcie, aby nadchodzący, nie mogąc nic
195 2,18| były w skórę baranią, tak aby nie wydawały tętentu i nie
196 2,19| czołem ku obu stronom lasu, aby bronić się od napaści z
197 2,19| tymczasem w spokojnym miejscu, aby łatwiej odnaleźć je po bitwie.
198 2,19| krzyczeć na najbliższych, aby wstrzymali konie, sam zaś
199 2,20| szlakiem ku Skirwoille, aby na wszelki wypadek podać
200 2,20| począł wołać na pachołków, aby świecili mu łuczywem, i
201 2,21| to, o co pytam, i bacz, aby cię coś gorszego nie spotkało!~-
202 2,21| którego napiję się jeszcze, aby okazać, że ubogi, pobożny
203 2,21| mówiono, pisał do niego, aby brankę oddał księżnie mazowieckiej.
204 2,21| jako idąc nocą na wieżę, aby młodą panią zamordować,
205 2,21| mogła, i pożegnał życzeniem, aby kiedyś w życiu mogli się
206 2,22| duchem i cicho sprawić, aby biedy na się nie napytać,
207 2,22| dostrzeżenia czego dać im znać, aby byli w pogotowiu.~Jakoż
208 2,22| których trzej dostali rozkaz, aby zatrzymali się z końmi,
209 2,22| je w pogotowiu i bacząc, aby broń Boże który z rumaków
210 2,22| dając mu do zrozumienia, aby w każdej chwili gotów był
211 2,22| całej siły ramię Zbyszka, aby go jeszcze przez chwilę
212 2,22| grzmotnąć nim o ziemię, tak aby więcej nie powstał.~Lecz
213 2,23| następnie, nie podnosząc głosu, aby jej nie przelęknąć, rzekł
214 2,23| sprawy ni żadnych procesów, aby hańby na wszystkich nie
215 2,23| przycisnął z całej mocy, aby mu przytomność powrócić,
216 2,23| oznajmić, że się córka nalazła, aby go zaś nagła radość nie
217 2,23| jawie, a nie chcę wchodzić, aby się nie przelękła.~Dalszą
218 2,23| nieszczęście albo co... aby pchnąć zaraz pachołka na
219 2,24| rzekłszy, wyszedł z izby, aby wydać ostatnie rozporządzenia,
220 2,24| sobie - rzekł -i prosi, aby póki w drogę nie ruszycie,
221 2,24| czym widocznie w obawie, aby Niemcom nie strzeliła jaka
222 2,24| myśl do głowy, radził mu, aby wyjeżdżał natychmiast.~-
223 2,24| pochylił się do jego ręki, aby ucałować ją na pożegnanie,
224 2,24| to i Juranda pohamuję, aby się na was za Zygfryda nie
225 2,24| jego głowy choćby dlatego, aby ich okup nie minął.~"Bo
226 2,25| było koniecznie trzeba, aby konie nie popadały, które
227 2,25| gardło lać, wolał ustąpić, aby do poniewierania swej godności
228 2,25| panami" przybyć do Spychowa, aby swoją uwielbianą panienkę
229 2,25| wiem, bom wraz wyjechał, aby wam, pani, oznajmić nowinę,
230 2,25| Spychowa, rzucił się na kolana, aby Bogu dzięki uczynić. Przez
231 2,25| wysłuchawszy wszystkiego, ksiądz - aby rozum jej i duszę w ciemnościach
232 2,25| rzekła - nowinę ostrożnie, aby go nagła radość nie zabiła,
233 2,25| bowiem, że uczyni jaki znak, aby kto zaczął mówić, ale on
234 2,25| przeciw Krzyżakom i pragnąc, aby Zygfryd jak najniemiłosiemiej
235 2,25| nagle promienie - i skinął, aby mu przywiedziono tuż więźnia.~
236 2,25| palec do końca ostrza, tak aby mógł wiedzieć, czego dotyka,
237 2,26| odprowadzał Niemca z obawy, aby po drodze nie zabili go
238 2,26| gdyby mu chodziło o to, aby niespodzianie nie umknął -
239 2,26| Przychodziło mu nawet do głowy, aby go przeżegnać, ale na myśl,
240 2,26| zębami szarpać mu piersi, aby ukąsić go w serce. Ale potem
241 2,26| uczynił nie dla Zygfryda, lecz aby złe duchy nie zbierały się
242 2,27| tom cię odszukał i odbił, aby cię Jutro ziemią przysypać
243 2,27| nakazał ostatni postój, aby mogła spokojnie oddychać.
244 2,27| z koni, rozkiełznali je, aby łacniej im było szczypać
245 2,28| proroczy głos, gdy błagał, aby ta męka niewinnego dziecka
246 2,28| naczynie nieprawości, i aby nastał dzień sądu, kary,
247 2,29| Prus i Malborga Tolimę, aby wywiedział się, gdzie Maćko
248 2,29| wypuszczą, i nie będą żądali, aby młody stawił się osobiście.~-
249 2,29| miłował, począł obawiać się, aby ów ból nie przeżarł go tak,
250 2,29| swoich frasunkach rozmawiał - aby jakowaś przygoda targnęła
251 2,29| więcej od was wart, ale aby ich chciwość pokarać, którą
252 2,29| waszemu Zawiszy przysłał, aby zaś nie mówiono po dworach,
253 2,30| z poleceniem do komtura, aby go zmusił do wskazania,
254 2,30| żadną miarą przypuścić, aby stary Maćko zabrał ją do
255 2,30| do Spychowa w tym celu. aby ją za niego wydać. Zresztą
256 2,30| sam do Spychowa jechać, aby wam drogę na Płock doradzić;
257 2,30| nocy, starosta, bojąc się, aby gościom nie było duszno
258 2,31| umyślnie tu przyjechał, aby waszą miłość o dobre słowo
259 2,31| dobrotliwie, nie chcąc, aby Krzyżak myślał, że mu gniewnie
260 2,31| posłał jednego z dworzan, aby sprowadził z miasta jego
261 2,31| dając zarazem znać na migi, aby się do niego przy sposobności
262 2,31| ławce za plecami księżny, aby zmieniać miski i nalewać
263 2,31| chwilami przygryzał go, aby nie parsknąć, a i Zbyszko
264 2,31| nimi na zamek pośpieszył, aby się widzieć z Jagienką,
265 2,31| chyciły, i prosił króla, aby się o niego upomniał. Król,
266 2,31| puszczy, postarała się o to, aby z powrotem jechać obok Zbyszka.
267 2,31| wielce w tej chwili o to, aby jak najbardziej potężnego
268 2,31| mogła, tom wskórała, bacząc, aby zaś nie było mitręgi - kończyła
269 2,32| stanowi - przeto się hamujcie, aby was nie pokarał nasz wielki
270 2,32| naprawdę, ale tylko pozornie, aby każdemu ustępstwu przydać
271 2,32| pieniędzmi, a nie bez tego także, aby coś polskich rycerzy na
272 2,32| prawa noga im ochromieje, aby uznali grzechy swoje".~Mistrz
273 2,32| przepaści, więc starał się, aby przynajmniej godzina sądu,
274 2,32| której z wysp greckich, aby tam Krzyża od prawdziwych
275 2,32| prawa noga im ochromieje, aby uznali grzechy swoje".~ ~
276 2,33| rycerzy, i poskoczyli hurmem, aby potrzymać mu konia za uzdę
277 2,33| zależało właśnie na tym, aby goście przypatrzyli się
278 2,33| przedstawiając jako rzecz niepodobną, aby stać się mogło w ciągu roku
279 2,34| Tu Maćko jakby w obawie, aby go kto nie dosłyszał, zniżył
280 2,34| gościności, a w rzeczy dlatego, aby serce w nas upadło.~- No
281 2,35| pergamin, podniósł w górę, tak aby wszyscy mogli go widzieć,
282 2,36| też uczyniła to i dlatego, aby się z nami nie zminąć -
283 2,38| Maćkowi chodziło w duszy o to, aby owym bogactwem wspomóc Bogdaniec,
284 2,38| Ale i tego nie daj Bóg, aby tu obcy człek nad tymi świętymi
285 2,39| sprzedany, Zbyszko wolał, aby została z ojcami.~Wieźli
286 2,40| Zabawili czas jakiś w Płocku, aby się z dziedzictwem i z testamentem
287 2,41| to rzecz wcale możliwa, aby mogła kiedy niespodzianie
288 2,42| zajmowała ludzi w Królestwie, aby nie mieli dopytywać się
289 2,42| zajeżdżał do Bogdańca, aby mu stary rycerz wytłumaczył
290 2,42| krzyżackim ciele uczynił, aby zaś nigdy do zdrowia nie
291 2,42| Maćko płonął z ciekawości, aby się o wszystkim dokładnie
292 2,42| poczęła namawiać Maćka, aby raz jeszcze popróbował wypytać,
293 2,43| jak najstaranniej z obawy, aby nią znowu nie wzgardził.
294 2,43| daleką wyprawę pójdzie, aby się nieznośnego żywota pozbyć,
295 2,43| z Moczy dołów Jagien-ka, aby pomagali w kopaniu rowu
296 2,44| ze skrzyni piękne szaty, aby nimi zastąpić zwykłą odzież,
297 2,44| niewiastami, niby dla pilnowania, aby w posłudze nie było marudztwa -
298 2,44| na ławie obok młodzianka, aby zabrać się do dalszej roboty.~
299 2,44| hamując się całą siłą woli, aby nie porwać jej wpół i nie
300 2,44| dziewczyna!" - poszedł do stajen, aby kazać konie~kulbaczyć.~Wyszedłszy,
301 2,46| stary na kamień i wapno, aby zaś trwałość miały niepożytą.
302 2,46| przychodzić do zameczku, aby oglądać jego wielkość i
303 2,46| czasem do niego stary Wilk, aby z nim "ugwarzyć" przy ognisku,
304 2,47| umknął. Nie nasz to obyczaj, aby czegoś zaniechać - i tak
305 2,47| majętności przysparzać, aby godnie w pole wystąpić.~ ~
306 2,48| i wybrał się do Krakowa, aby jakiejś pewniejszej wieści
307 2,48| wieków całe Królestwo, "tak, aby ślad po nim nie został".
308 2,48| posłowie polscy przybyli, aby mu złożyć życzenia z powodu
309 2,48| uroczysta. Zbyszko skoczył, aby pchnąć giermka z wicią dalej,
310 2,48| kopnęła się w różne strony, aby spełnić rozkazy, które nie
311 2,48| zimne, zawzięte oblicze, aby poznać, że na nic wszelka
312 2,48| Zbyszko i Maćko zezwolili, aby Jagienka razem z dziećmi
313 2,49| wypoczynek swym zastępom, aby do śmiertelnej walki stanęły
314 2,49| obszernej izbie czekali, aby być pod ręką i w razie zapytania
315 2,49| Lorche, jechał w pobok, aby swobodnie z nim rozmawiać,
316 2,49| przyjechał w tym jeno celu, aby przygód szukać i pas rycerski
317 2,49| waszej królowej Jadwigi, aby ją o błogosławieństwo uprosić -
318 2,49| między namiotami i ogniskami, aby przejazd był wolny. Chcąc
319 2,50| z prośbami i błaganiem, aby nabożeństwo do stosowniejszej
320 2,50| ale nie spodziewano się, aby mógł prędzej niż nazajutrz
321 2,50| porządku, więc stanęły tak, aby w każdej chwili mogły być
322 2,50| i Tannenberga, i dalej, aby zbadali okolicę, a tymczasem
323 2,50| Lubeń namiot kapliczny, aby mógł zwykłych mszy wysłuchać.~
324 2,50| rycerstwo, już to dlatego, aby polecić się Bogu przed dniem
325 2,50| przed dniem stanowczym, już, aby na króla popatrzeć. I widziano
326 2,51| król wyszedł przed namiot, aby rozprostować nieco zmęczone
327 2,51| rycerskim zdanie Gersdorfa, aby wysłał dwóch heroldów do
328 2,51| ustąpi nieco z wojskiem, aby im go przyczynić.~*~Król
329 2,51| Witolda na bitwę śmiertelną i aby męstwo wasze, którego wam
330 2,51| powłazili chłopi miejscowi, aby patrzeć na zapasy tych wojsk
331 2,51| płonęła teraz żądzą bitwy, aby wynagrodzić męstwem chwilową
332 2,51| murem wysunęła się naprzód, aby pana piersiami zasłonić.
333 2,51| I krzyknąwszy na ludzi, aby szli za nim, rzucił się
334 2,52| król wyszedł przed namiot, aby rozprostować nieco zmęczone
335 2,52| rycerskim zdanie Gersdorfa, aby wysłał dwóch heroldów do
336 2,52| ustąpi nieco z wojskiem, aby im go przyczynić.~*~Król
337 2,52| Witolda na bitwę śmiertelną i aby męstwo wasze, którego wam
338 2,52| powłazili chłopi miejscowi, aby patrzeć na zapasy tych wojsk
339 2,52| płonęła teraz żądzą bitwy, aby wynagrodzić męstwem chwilową
340 2,52| murem wysunęła się naprzód, aby pana piersiami zasłonić.
341 2,52| I krzyknąwszy na ludzi, aby szli za nim, rzucił się
342 2,53| czele wojsk polski wojewoda, aby w imieniu króla i Królestwa
|