Tom,    Rozdzial

 1  1,15|   stały się różowe, i odrzekła ogromnie zmieszana:~-Bom widziała...~-
 2  1,26|        pomyślał, to widział ją ogromnie wyraźnie...~"Nie! - rzekł
 3  2,5 |       oczyma i nagle uczuł się ogromnie samotnym. Wszystkie oczy,
 4  2,7 | rzeczywiście straszną. Spuchłe ogromnie i poczerniałe uszy miały
 5  2,11| ucieszył się z tych wiadomości ogromnie, nie miał bowiem najmniejszej
 6  2,14|  znojnym nastał wieczór cichy, ogromnie ciepły. Okna były otwarte
 7  2,14|         Czech zaś wzruszył się ogromnie, albowiem zrozumiał, że
 8  2,30|      Wszystko to wydało mu się ogromnie dziwne i zupełnie niezrozumiałe,
 9  2,31|       w sercu uczyniło się jej ogromnie smutno.~Nazajutrz dzień
10  2,42| prawdziwą przyczynę, i rad był ogromnie, albowiem przestał się zupełnie