Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      po szerokich. Żal ginąć młodemu! Okrutny żal!~- Giną ludzie
 2  1,7 |      nas pan Zawisza w darze młodemu rycerzowi, abyśmy niewolnikami
 3  1,8 |   chwili Danusia skoczyła ku młodemu rycerzowi i chwyciwszy go
 4  1,20| zapytał:~- Co się stało temu młodemu rycerzowi?~- Nic się nie
 5  1,20| goście, skoczyła jak sama ku młodemu rycerzowi i objąwszy go
 6  1,26|      Spychowie przeciwny był młodemu rycerzowi. Więc ucieszył
 7  2,18|      ci ja jedną myśl, którą młodemu panu powiem.~- Choćbyś miał
 8  2,22| chwili gotów był nieść pomoc młodemu panu.~Ów zaś skinął głową,
 9  2,42|   widocznie się jednak udała młodemu rycerzowi, gdyż w Spychowie
10  2,48|    jak sobie ludzie życzyli. Młodemu dziedzicowi z Bogdańca "