Tom,    Rozdzial

 1  1,4 | Niemcem cóż uczynim? Języka mu przecież na węzeł nie zawiążę.~-
 2  1,7 |  pojedynczej walki stawać.~- A przecież często bywa, że stają.~-
 3  1,22|     potem do Warszawy wraca.~- Przecież mnie tu nie ostawią - odrzekł
 4  1,28|    dostojeństwa w Zakonie.~- A przecież Danveld i de Lowe okrutnie
 5  2,7 |       tymże księciem oczyścić. Przecież mistrzowi i kapitule tak
 6  2,11|       najtęższych zwyciężał, a przecież z ręki dzieciucha poległ.~-
 7  2,11|      go księciu zawieść, który przecież takiej krzywdy znacznemu
 8  2,15|   naszą żłopią. O, słuchajcie! Przecież my ludzie, nie zwierzęta,
 9  2,49|     się z wyroku, rzekł:~- Ba, przecież pewniejszy byłbym zbawienia,
10  2,50|         W całym wojsku myślano przecież o nich z obawą i nie grotów,