Tom,    Rozdzial

 1  1,12| utkwionych głęboko ostrzy, nie dając się "podeprzeć". W ten sposób
 2  1,20|     trąby ozwały się ponownie, dając znak, że czas do puszczy -
 3  1,21|       strzelcom lub jeśli, nie dając się spłoszyć, zaplątywał
 4  1,21|      krakali ciągle jak krucy, dając w ten sposób znać, że wkrótce
 5  1,23|       przymknął powieki, jakby dając znak, że się na coś zgadza.~
 6  2,22|    stary.~I mrugnął na Czecha, dając mu do zrozumienia, aby w
 7  2,30|      wpaść w ręce polskie, ale dając schronienie powracającym
 8  2,31|    kiwnął mu przyjaźnie głową, dając zarazem znać na migi, aby
 9  2,51| przyłbice, żegnali się z sobą, dając sobie ostatni przed śmiercią
10  2,52| przyłbice, żegnali się z sobą, dając sobie ostatni przed śmiercią