Tom,    Rozdzial

 1  1,2 | osadzić - nie żal się Boże.~- Cóżeś ty. chłopie, rozum stracił?
 2  1,4 |     zwrócił się do Zbyszka:~- Cóżeś ty, młodzieniaszku, najlepszego
 3  1,4 |       ty był legł pod Wilnem! Cóżeś ty sobie, warchlaku, myślał?~-
 4  1,11| Zbyszka, a wreszcie spytał.~- Cóżeś się tak zapamiętał? O czym
 5  1,17|     kiwając posępnie głową:~- Cóżeś ty najlepszego narobił!...~-
 6  2,10|  radzi mszy świętej słuchają. Cóżeś zacz?~- Smolarz, panie,
 7  2,16|     dlategoście ją zabrali.~- Cóżeś tak zhardział? Zaliś to
 8  2,17|      wszyscy z hańbą odeszli. Cóżeś to tak zmiękł?~- Nie zmiękłem
 9  2,42|     chwila milczenia.~- To po cóżeś na tę wojnę chodził? - zapytał
10  2,49|     te dawne czasy, i ciebie! Cóżeś od onej pory porabiał i