Tom,    Rozdzial

 1  1,6 | upłynął tydzień, a i dostojna chora, i dziecię żyły jeszcze,
 2  1,6 |      zabaczyli, że i ona była chora... To rzekłszy, Zbyszko
 3  1,27|      Danuśki nie wziął. A nuż chora?~- Nie powiadaj byle czego!
 4  1,27|      że jej nie ma. Żeby była chora, toby jej nie odjechał!~-
 5  2,24|        że ona może być ciężko chora i że wymówiła dwukrotnie
 6  2,24|       Maćko i popatrzywszy na chorą, spochmumiał widocznie.~-
 7  2,24| zawahał się przez chwilę, czy chorą przed się wziąć na siodło
 8  2,25|      dni! Ciężka to droga - z chorą.~- Chora ci jest?~- Skatowana.
 9  2,25|  Ciężka to droga - z chorą.~- Chora ci jest?~- Skatowana. Umysł
10  2,25|    przelęknioną, wynędzniałą, chorą, że znać było, że obchodzono