Tom,    Rozdzial

1  1,4 | Maćko z twarzą niespokojną i złowrogą. Rozumiał i on jasno, że
2  1,5 |      do głów, tak straszną i złowrogą twarz miał w tej chwili
3  1,16|    stołu i zbliżywszy się ze złowrogą twarzą do Zbyszka, zapytał:~-
4  1,22|      iść ku Niemcom z twarzą złowrogą, po chwili jednak wspomniał
5  2,9 |    nienawiści i uczyniła się złowroga.~Lecz Maćko odpowiedział
6  2,20|   jego rozświecała tym razem złowroga radość. Zaraz począł rozpytywać
7  2,25|       w którym utkwiona była złowroga mizerykordia.~Wówczas Jagienka,
8  2,51| zwracały się mimo woli na tę złowrogą, milczącą równinę. Przelatujące
9  2,52| zwracały się mimo woli na tę złowrogą, milczącą równinę. Przelatujące