Tom,    Rozdzial

1  1,3 |       spojrzał na dwóch innych i zamilkł, albowiem istniało podanie,
2  1,23|         już, co chciał wiedzieć, zamilkł - przez chwilę jeszcze zdawał
3  1,30|          nim coś okropnego; więc zamilkł, oczy okrągłe, jakby skamieniałe
4  2,20| sprawiedliwości służę.~De Lorche zamilkł na chwilę, po czym rzekł:~-
5  2,21|        Zalim nie powinien?~Na to zamilkł stary rycerz. Zdumienie
6  2,23|       dowody, zdumiał się znów i zamilkł Arnold, gdyż prawda ta była
7  2,34|      łokcie wsparł na kolanach i zamilkł.~Zbyszko zaś rzekł:~- A
8  2,51|      król zmienił się na twarzy, zamilkł przez mgnienie oka, po czym
9  2,52|      król zmienił się na twarzy, zamilkł przez mgnienie oka, po czym