Tom,    Rozdzial

1  1,3 |          Zali widzieliście go własnymi oczyma, pobożny ojcze? -
2  1,6 |    Maćko zaś jakby podniecony własnymi słowami mówił dalej:~- Nie
3  1,24|      zachować się spokojnie i własnymi rękoma pomogła Danusi ułożyć
4  1,25|      którą kochała na równi z własnymi dziećmi. Przyszło jej do
5  1,32|       własnym nieszczęściem i własnymi myślami, nawet tego nie
6  2,10|      zawiesił Maćko na płocie własnymi rękoma duży wołowy pęcherz,
7  2,44| zamilkła, jakby przestraszona własnymi słowy.~- Przemiły Bóg! Jaguś
8  2,51|  znowu przed namiot, mógł już własnymi oczyma przekonać się, że
9  2,52|  znowu przed namiot, mógł już własnymi oczyma przekonać się, że