Tom,    Rozdzial

1  1,12|    Wtem nad głową usłyszał szum sosen, na twarzy uczuł silny
2  1,19|    wpół przytłumiony przez szum leśny:~- Chrześcijanie,
3  1,19|   dął silny wiatr i w boru szum był okrutny, lecz gdy się
4  1,26|   jakiś słychać było tylko szum wichru.~- Siła gości w starym
5  1,26|    nie mogli rozmawiać, bo szum zamieci wzmógł się jeszcze.~-
6  2,23|   cisza, którą mącił tylko szum lasu i trzaskanie skier
7  2,26| bór ugiął się pod wichrem. Szum, świst, wycie, skrzypienie
8  2,31|    zasłuchani w nieszporny szum sosen, po czym ona spytała
9  2,49|  siarki powietrze, to znów szum dżdżu zagłuszał wszystkie