Tom,    Rozdzial

1  1,6 |    gniewne, które w uniesieniu i rozpaczy dochodziły do bluźnierstw. "
2  1,6 | przyjechał do Krakowa w ciężkiej rozpaczy. W pierwszej chwili oświadczył
3  2,1 |          W głosie jego tyle było rozpaczy i prawdy, że niektórzy poczęli
4  2,19|        litość przywiedzionego do rozpaczy i zbuntowanego ludu. Cofali
5  2,19|      walki lub przeraźliwy krzyk rozpaczy. Zbyszko i Maćko, a za nimi
6  2,26|       nim jakieś głuche poczucie rozpaczy, zatraty, zguby - poczucie,
7  2,27|     konała!~A on w przerażeniu i rozpaczy począł ją błagać, jakby
8  2,51|        lecz w tym krzyku i w tej rozpaczy był nie strach, ale wściekłość.
9  2,52|        lecz w tym krzyku i w tej rozpaczy był nie strach, ale wściekłość.