Tom,    Rozdzial

1  1,26|        okrut-niem waszą miłość pokochał, więc jej nie opuszczę przed
2  1,26|      krwią własną. Zbyszka też pokochał i z całej duszy pragnął
3  1,26| jeszcze od bytności w Krakowie pokochał jak matkę. Rad też był,
4  2,11|     Jagienki. - Za to go Ulryk pokochał?~- Za to go pokochał. Nie
5  2,11|     Ulryk pokochał?~- Za to go pokochał. Nie chciał już z nim gonić
6  2,11|      ostre ani na tępe kopie i pokochał go. Zbyszko też powiedział
7  2,17|       mnie brat mistrzów Ulryk pokochał - i dał mi rozkaz od samego
8  2,17|    górę, a on mnie od tej pory pokochał. Hej, miły Boże! srogie
9  2,39|      ostanę.~- No, a jakby cię pokochał? Jakby cię prosił okrutnie?